Tot de 18e eeuw bleef het vervaardigen van wandtapijten een belangrijk mid
del van bestaan,, vooral de eenvoudige tapijten met bosgezichten de z.g.
"verdures"
Door de insluiting in de vestingwallen bleef de stad zich duidelijk afte
kenen tegen het omringende platteland en ook de smakeloze uitbreidingen
van de 19e en 20e eeuw hebben dit niet geheel ongedaan gemaakt.
Tot de talrijke monumenten behoren;
stadhuiswaarvan het oudste deel (de lakenhal) uit de 13e eeuw, nu hex
museum herbergt en dat voor het grootste deel in de 16e eeuw werd gebouwd
als het schoonste voorbeeld van de Brabantse gothiek, waartoe in Nederland
de stadhuizen van Middelburg cn Veere behoren.
Het gebouw beheerst een ruim marktplein, omgeven door gevels uit de 16e
tot de 18e eeuw.
Een fontein herinnert aan de kortstondige Franse heerschappij.
De St. Walburgakerk, grotendeels uit de 15e eeuw, vertoont de kenmerken van
de Nederlandse gothiek: één enkele westelijke toren, eenvoudige gewelven
zonder uitwendige schoorbogen.
Een fraaie renaissancegevel siert het huis waar een der natuurlijke kinderen
van Karei V werd geboren, de latere landvoogdes Margaretha van Parma.
Op de andere Scheldeoever vraagt de kerk Onze lieve Vrouw van Pamele de
aandacht.
Deze kerk uit dc vroege 13e eeuw vertegenwoordigt op waardige wijze de
Scheldegothiek, die nog vele Romaanse trekken bewaart; geen westbouw, maar
wel een achtkantige vieringstoren, blokachtige bouwlichamen, binnen- en
buitentriforium. De afwisselende enkel en dubbele zuiltjes van het binnen-
triforium herinneren sterk aan die van Aardenburg,
Schrijver dezes veronderstelt dat de kerk aanvankelijk een houten kap heeft
gehad, die later is vervangen door kruisgewelven, zulks evenwel ten koste
van de fraaie kubieke ruimte,
W.P. Martens.
