- 189 - wel in het Christelijke als in het voor-Christelijke Eu ropa vrij algemeen. Bij de Vikingen bestond de gewoonte de doden op stro op een schip te leggen, dat in brand gestoken en naar het westen in zee gestoten werd. Ook de Britse koning Arthur wordt na zijn dood weggevoerd naar het feeëneiland Avalon, vanwaar hij zal terugkeren om zijn volk van de ondergang te redden. Ook het Schouwse straorijden hangt mijns inziens met dit geloof samen. Een herinnering aan het verbranden van het stro waarop het lichaam rustte, werd bewaard in het gebruik om bij sterf gevallen één of meer bossen stro naast de deur te plaat sen. Tot het begin van de twintigste eeuw heeft dit ge bruik zich op Schouwen en enkele andere plaatsen gehand haafd. In Oude Tonge was het bij de Rooms Katholieke bevolking gebruikelijk een kruis van stro naast de deur van het sterfhuis te plaatsen. Tot in 1678 een jonge fanatieke predikant op meer krachtdadige dan stijlvolle wijze een einde aan dit gebruik wist te maken. In het licht van deze opvattingen ligt de veronderstelling voor de hand dat de graven niet georiënteerd waren, maar juist met het voeteneinde naar het westelijk gelegen En geland gericht, dus geoccidenteerd. Indien deze opvatting juist is, mogen wij aannemen dat bij deze manier van begraven sprake is van een zeer oude tra ditie die zich in de middeleeuwen tegenover de Christe lijke voorstelling heeft kunnen handhaven. W.P.M. ERRATUM KRONIEK-1981 Op bladzijde 64 is abusievelijk een verkeerde foto afge drukt. De aldaar opgenomen foto betreft namelijk niet het pand Ring 3, maar Ring 5 te Dreischor. Zie voor de geschie denis van dit laatste pand het artikel van de heer H. Doeleman Hzn. in het Mededelingenblad nr. 36, blz. 24-3 7.

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 1982 | | pagina 5