- 106 -
langrijke kreek. Ook de bodemkaart en de topografi
sche kaart duiden hier niet op. Er ligt hier geen kreek
bedding of een duidelijke kreekrug, evenmin een diep in
de ondergrond ingesneden geul en er is ook geen in de
richting van een kreekbedding of een kreekrug verlopende
percelering. De percelen lopen daarentegen vanuit de
Hoge Zoom als een strokenverkaveling dwars over de ver
onderstelde kreek en over de Lage Zoom tot in het poel
kleigebied van de polder Schouwen. Aanduidingen van dij
ken zijn hier noch in het bodemkundige patroon noch in
veldnamen gevonden. Bij de andere grenzen tussen de
zesdedelen van Schouwen was dit geheel anders. Deze wer
den ook gevormd door kreken, maar deze waren vóór 1953
nog goed in het landschap terug te vinden als lager ge
legen kreekbeddingen of kreekruggen en veelal ook her
kenbaar aan de langgerekte perceelsvormenTussen de
zesdedelen Haamstede en Brijdorpe was dit de Gravelinghe,
die vanuit de noordkust van Schouwen via de Kuyersdam en
Serooskerke tot in het Prunjegebied doorliep. De zesde-
delen Brijdorpe en Kerkwerve waren gescheiden door een
grote kreek die stroomde vanaf Duivendijke via Nieuwer-
kerke (Schutje) zuid-westwaarts totdat hij doodliep in
het toen nog hooggelegen veengebied van centraal Schouwen.
Van deze kreek is geen naam overgeleverd. Sommige auteurs
hebben deze kreek de naam Duvenee gegeven. De grenskreek
tussen de zesdedelen Kerkwerve en Quael- of Poortambacht
van Zierikzee was de Mosselee. Aan de zuidkant hadden de
ze zesdedelen geen kreek als natuurlijke grens, maar wel
het ontoegankelijke veengebied van Midden Schouwen.
Het is uit bodemkundig en historisch onderzoek waarschijn
lijk geworden dat genoemde grenskreken tussen de zesde-
delen ontstaan zijn bij de geweldige stormvloed van 1014
De opdeling van Schouwen in zesdedelen en de afgren
zing ervan zullen dus na deze datum zijn geschied.
Wanneer men nu op zoek gaat naar de ligging van de Scel-
veringhe, dan ligt het voor de hand te zoeken naar een
kreek, die gelijkenis vertoont met de andere grenskreken,
dus een kreek met langgerekte percelen, waarvan delen
nog lang als laagte in het land zichtbaar waren. Een der
gelijke kreek is inderdaad in de omgeving van Burgh en
Haamstede aanwezig. Vlak langs de Meeldijk, ten westen
