- 160 -
moeten er van doordrongen zijn dat het dialect een be
langrijke functie heeft in het leven van onze streek.
De noodzaak van het bovengenoemde klemt des te meer, om
dat mensen van buiten ons eiland doorgaans een zeer on
voldoende aandacht aan onze streektaal besteden. In een
vrij slechte reportage over de Zeeuwse dialecten in de
rubriek „Van Gewest tot Gewest" van de NOS op 20 oktober
jl. werd de domme bewering geuit, dat het Zeeuws globaal
drie hoofdgebieden kent: Goeree-Overflakkee(Zuid)-Be
veland en Zeeuwsch-Vlaanderen. Schouwen-Duiveland, waar
over de Nijmeegse hoogleraar dr. A. Weijnen al ruim veer
tig jaar geleden de onderstelling uitte, dat het Schouw-
se dialect misschien wel het oudste en oorspronkelijkste
Zeeuws is, kwam in het stuk geheel niet voor!.1
Nu moeten wij hier direct aan toevoegen: ligt de schuld
niet een beetje bij ons zelf? Zijn we in de afgelopen
tijd niet wat al te kritiekloos voortgedobberd op de gol
ven van een hogelijk bewonderd en vereerd „A.B.N." in de
mening daarmee „op de goede weg" te zijn? Met laatstge
noemde woorden uit een van zijn onsterfelijke liedjes il
lustreerde wijlen Wim Sonneveld ten voeten uit, hoe waar
devolle tradities uit het verleden onherroepelijk verlo
ren gaan, als we al te eenzijdig voortgaan op de weg van
een voortreffelijk geachte vernieuwing en vooruitgang.
Voor onze streektaal geldt in ieder geval, dat zij op
den duur ten onder zou gaan in de golven van een supe
rieur gewaand algemeen beschaafd Nederlands, als wij
zouden volharden in haar voortdurende veronachtzaming.
En dat zou wel een trieste tegenhanger zijn van onze
Zeeuwse wapenspreuk: „Ik worstel en ontzwem"
Om onszelf in bescheiden mate een spiegel voor te houden,
wil ik onze leden en lezers toch wel een paar vragen
voorleggen en wel:
1wie kent en gebruikt tegenwoordig nog karakteristieke
uitdrukkingen uit onze streektaal als:
't is ievalleg weer, ik oore kotlam, 't loop êêlegans
in11 perdel en dergelijke? Bij wie horen woorden als
vrêêke en zwaemels nog tot de dagelijkse woordenschat?
Een paar jaar geleden bleken een groot aantal van onze
leden, en onder hen ook die op het eiland geboren wa
ren, tijdens een lezing de grootste moeite te hebben
