- 62 -
Aan de zijkanten staan verschillende symbolen geschil
derd, veel kruisen, als het Griekse- en het Malthezer
kruis, het leliekruis, de rechts- of linksdraaiende
swastika, het rad van Catharina en diverse runentekens,
alle uit de 14e en 15e eeuw en veelal onverklaard.
Fraai zijn de heldere kleuren overgebleven, het geel van
oker, blauw van wier en rood van meekrap. Een enkele
maal is zelfs "bloed" van rode bladluizen gebruikt.
Ramen van de romaanse, in 959 gestichte kerk zijn nog
overgebleven
In de bloeitijd van Aardenburg in de 13e eeuw, samenval
lend met die van Brugge, is de kerk verbouwd in Schelde-
gotiek. Ruim een eeuw later is de kerk opnieuw vergroot
tot een thans imponerend geheel. Prachtig is ook de rijk
bewerkte preekstoel met vier engelen erboven die in de
vier windstreken het Woord uitdragen.
Het museum bevat ter plaatse gevonden vuurstenen werk
tuigen. De Romeinen bouwden er een castellum dat eerst
in 1955 is ontdekt. Voordien opgegraven Romeinse vonds
ten werden toegeschreven aan reizende handelaren. De
meeste opgegraven voorwerpen zijn naar het museum in
Middelburg verhuisd.
Ook de Noormannen bleken al vroeg in Aardenburg te zijn
geweest. Er is een "graf" van een Viking van omstreeks
het jaar 450 in het museum. Hij kreeg een gat in zijn
schedel geslagen en is in hurkhouding zoals een foetus
begraven, in afwachting van veronderstelde wedergeboorte.
Er is verder veel aardewerk te zien, Keltisch en Romeins,
maar ook uit latere eeuwen, o.a. huwelijksborden.
Het museum is zeker de moeite waard nog eens rustig te
bezoeken, want het tijdschema was aan de krappe kant.
Immers ook de maaltijd moest tot zijn recht komen. Deze
was "op z'n Bourgondisch", met boerentaart toe en uit
stekend toebereid. Daar kon op geteerd worden tot de wat
verlate koffie in Damme.
Op de terugreis kon nog wat tijd worden ingelopen, zodat
om half acht de beide bussen weer op het Kraanplein te
rugkeerden
