-440-
HET LAATSTE VEER VERDWENEN
Op 6 juli voer in de namiddag de laatste pont van het veer Zijpe-Anna
Jacobapolder. Een historische gebeurtenis, want het was de nog enig
overgebleven verbinding te water van Schouwen-Duiveland met de
„overkant", de rest van de wereld. Al eerder was de veerverbinding
met Noord-Beveland opgeheven, toen eind 1965 de Zeelandbrug
gereed kwam. Diverse bootdiensten o.a. op Rotterdam en Middelburg
waren nog eerder al gestopt. Eeuwenlang was de weg over water de
enige geweest. Thans is Schouwen-Duiveland definitief eiland-af.
De pont bij Zijpe was overigens het jongste veer in Zeeland. De
kortste verbinding met Brabant liep eeuwenlang via het veer Vianen-
Stavenisse, over Tholen. Pas nadat in 1847 de Anna Jacobapolder was
ingedijkt kwam een veer over het Zijpe in gebruik. Aan de Duive-
landse kant was al wel een steiger, maar bedoeld als tussenaanleg-
plaats voor beurtschippers. Toen in 1884 St. Philipsland via de Slaak-
dam met Brabant verbonden werd won dit veer aan betekenis. De
dienst werd met kleine schepen onderhouden. In 1921 kwam er motor
kracht (bootje gebr. Maas).
Inmiddels had de RTM al eind vorige eeuw concessie verkregen voor
een (stoom)tramverbinding Steenbergen-(Zierikzee)-Brouwershaven,
inclusief een veerdienst Anna Jacobapolder-Zijpe. Het Rijk legde aan
weerszijden een veerhaven aan (tramhaven). Eind april 1900 wordt
deze dienst in gebruik genomen. Alles met stoomkracht uiteraard.
Tegelijkertijd wordt dan de dienst Zijpe-Rotterdam (later Numans-
dorp) geopend. Aansluitend kwam er een „trambootje" van Anna
Jacobapolder naar Stavenisse.
Het is niet de bedoeling hier nader op de veerverbinding in te gaan.
Daarover is bij de beëindiging ervan een boek verschenen (zie bij
Nieuwe boeken, blz. 461). Daaruit blijkt dat de dienst veel moeilijkhe
den heeft gekend. Afgezien van beide oorlogen, staking (1919) en
watersnoodramp bleek het Zijpe geen gemakkelijk water om te krui
sen: sterke stroom, drukke scheepvaart, mist en storm. In februari
1963 met zeer strenge vorst en veel ijs bleef de pont varen, zij het met
sleepboothulp. Wekenlang was het de enige verbinding met de buiten
wereld. Van die moeilijkheden spreekt ook het artikel van de heer
Van Dijk te Gorinchem, dat hieronder opgenomen is.
Gewezen wordt nog op een artikel in het Zeeuws Tijdschrift nummer
4-1988 van M. P. de Bruin en C. A. L. Kotvis: De laatste veerdienst tus
sen de „eilanden" en een nieuwe verkeersschakel.