voorbeeld (wel uit de rijke periode
overigens) waarbij het een pré is, dat hier
het bankkarakter duidelijk naar voren
komt, rn.n. de funktie is hierbij zichtbaar
gemaakt.
Ik kan niet nalaten het te betreuren dat
toen ik de tegenoverliggende AMRO-bank
mocht verbouwen en herbouwen m.n. bij
de „herbouw" ik van de toenmalige
welstandskommissie geen toestemming
kreeg het bankkarakter te benadrukken.
Dit moest achter een zgn. „woonhuisgevel"
gebeuren - m.i. een verkeerd uitgangspunt!
Historiserend bouwen brengt echter - en
dat geldt ook voor de mooie
spaarbankgevel - een indruk van
„geschiedsvervalsing" met zich mee - men
kan niet meer goed aflezen wanneer die
gevel is herbouwd, men kan daarin best
een eeuw misschatten.
Veel moeilijker is het om die herbouw
„niet historiserend" te doen en de invulling
haar funktie te laten uitstralen en toch de
inpassing zo onopvallend, dus
„ondergeschikt" aan de totale straatwand,
te doen zijn. Ik ben van oordeel, dat juist
die ondergeschiktheid aan het totaal een
voorwaarde is om de harmonie niet te
verstoren; daarbij is ongetwijfeld een sterk
gevoel voor maat, schaal en textuur van
belang. Er zijn betrekkelijk weinig goede
voorbeelden van dit soort invullingen in
Nederland te zien - de tussen twee oude
panden in gemaakte gevel van het
stadskantoor in Vianen is daar een mooi
voorbeeld van - ook de nieuwe entree van
de bibliotheek in Dordrecht heeft deze
duidelijk hedendaagse, doch
ondergeschikte, allure. Bij het ontstane gat
naast het u allen bekende monumenten
stadhuis in Brouwershaven had ik onlangs
de taak om het daarin te ontwerpen
Drie keer het stadhuis te Brouwershaven.
22
