Nieuwe boeken
Lands kamer, waarin een kistje stond met
zilver van Schouwen, open had gevonden
en 't zilver verdwenen. Het bleek dat het
kistje met een baljonet geopend was.
Hiervan werd bij den maire aangifte
gedaan.
18 Nov. 1796 deelt de president mede van
den baljuw vernomen te hebben dat het
gestolen zilver van Schouwen gekocht was
door C. Rottier voor 19 Louis d'Or, zonder
dat deze wist dat het van Schouwen was.
Besloten werd het zilver eerst te laten
Nevenstaand fragment staat in Keesje
Benders van Brouwershaven, in
't Schouwse dialect geschreven door
Bêênekluuver (pseudoniem van
J. G. Jonker).
Het beschrijft hoe Keesje met z'n vader,
die veearts is, is meegegaan naar een
moeilijke bevalling.
Daar gaan de ogen van de zeven-jarige
Keesje open.
Het gezin Benders en de Brouwershavense
gemeenschap anno 1920 met z'n grote
mensen wereld, z'n gezagsdragers, de
school: Keesje is er deel van, hij neemt
waar, hij oordeelt en geleidelijk verbreedt
hij zijn blik. Hij moet er veel
mensenkennis hebben opgedaan.
taxeren voor men een nader besluit nam.
9 Dec. 1796 werd besloten aan Rottier te
betalen 36:11:6, om van hem het zilver
terug te koopen en om vervolgens dat
zilver dan aan stukken te breken, te
verkoopen en het provenu te verantwoorden
in de rekening van 's Lands landen.
Fokker tekent hierbij aan: „het vandalisme
van de eerste helft van de 19e eeuw begon
dus toen reeds!,,
S. F. Kuipers
We kunnen u aanraden dit alleraardigste
boekje te kopen en de wereld van Keesje
mee te beleven.
Het kost maar tien gulden.
't Kaolfje lag nie hoed baes "zei Bènders",
mè t zè noe wè gauw komme dienk".
Bènders maekte twêê touwtjes vast an de
pêotjes van dat kaolfje. Dat most êêl ver-
zichteg hebeure, want 't was nog mè 'n êêl
klein bêêstje. Keesje keek z 'n oöhen uut.
"Noe mag j 'êêl rusteg trekke Stoffel, ma
nie t 'êrd oor, ik waeschoe je" zei Benders
teehen de knecht.De knecht zette z 'n klom
pen teehen' t achteraande van de koeje om
zoo arder te kunnen trekken.
"Bin jie noe êêlemaele zot. J 'oor toch wè
wè 'k zaahe, lomperd dajje dae bin. Zoo
medêên trék j 'êêl de boel uut mekaore!"
Langzaem mè zeker kwam 't kopje van dat
kaolfje d 'r êêlemaele uut. Dat was aoltied
't moelekste. As datter êên keer was dan
kwam de rèst mêêstè vanzaalf. In zoo
hebeurde 't ok! Inêêns schoot 't kopje d 'r
uut in de rèst van 't kaolf kwam d 'r
mitten vaert achteran Die aarme Stoffel,
die dae noe ok wi nie op ereekend ao, viel
mitten smak achterover in de prut mittat
kliederege kaolf boven op z 'n buukDe
spetters vloohe Keesje om z 'n ooren.
Keesje schrok z 'n eihen 'n oedje. Dat 't
zoo vlug zou gae, nêê. daer ao 'n noe ok wi
nie op ereekend. Ze moste aolemaele
onbedaerlek ard lache om Stoffel, die naest
dat kaolf in de goote lag te sprêêwieken,
in toen lachte Keesje ok ma dapper mee, oe-
wel 'n ier in daer zaalf ok 'n flodder
oppelöope ao. D 'n êênigen die d r mè niks
om lachen kon was Stoffel die d 'r nèt
uutzag as dat kaolf, mè dan êên op twêê
bêênen.
Pag. 65 uit het boekje Keesje Benders.
28
