Interieur van de Gasthuiskerk in de jaren twintig.
(Collectie Streekarchivariaat Schouwen-Duiveland en Sint Philipsland, Zierikzee).
werkte. Tot zijn 20ste jaar werkte Hendrik
samen met zijn vader, die hem de eerste
lessen gaf in het kleermakersvak. Vader
moest veel teleurstellingen verwerken. Zijn
tweede vrouw werd al na vier jaar
weggenomen door de dood. Het was
daarentegen voor hem een genoegen, dat
hij mocht meemaken dat het zijn zoon, die
hij financieel steunde, voorspoedig mocht
gaan. Lang bleef de gezondheid en
werklust van vader goed, maar geleidelijk
werden ook deze minder. Tenslotte overleed
hij. Zondagsmorgens ging vader naar de
kerk. Hij had er zijn eigen plek, links van
de preekstoel).
O, over veel zal hij gemijmerd hebben,
daar op die plaats, waar ik mijne ogen
niet vanaf kan houden - en waarop Vader
was gezeten bijna iedere zondagmorgen tot
zijne taaie gezondheid ging wankelen, tot
zijne benen hem moeilijk meer droegen, tot
zijn gehoor faalde, om de woorden op te
vangen van stichting, van troost en van
verzoening.
Als de dominee in zijn slotgebed in
welgekozen woorden spreekt van het
tijdelijke en vergankelijke - dat er Eén is,
die ons lot bestemt - en in Zijne genade
alles beschikt, die is en die blijft - die
Eeuwig is en voor Wie duizend jaren zijn
als één dag, dan stokt het mij in de keel en
is het mij - als het ware - of mijn zie! zich
opent om een spranke op te vangen van
het Licht, dat blijft - het Licht der
Eeuwigheid.
En nu, twee dagen later, nu ik weer in
eigen omgeving terug ben, is het mij een
innig genoegen van deze zondagmorgen -
in dit opstel - mijne indrukken weer te
geven en te getuigen van mooie,
275
