lijke eisen en passen in hun historisch gegroeide omgeving. De Vereniging is werkzaam in Zuid- Holland en in Zeeland. Dia's van dijkhuisjes, alle op verschillende wijze uitgebreid, illustreer den dat een welstandscommissie veel lelijks kan voorkomen. De monumentencommissie is opgericht om gemeenten te adviseren over hun monumenten. Dit betreft in het werkgebied zo'n 40.000 monumenten van voor 1850. Daarnaast zijn er de nieuwe monumenten van 1850-1945 bij gekomen. Sommige eigenaren schrokken, omdat hun pand op de lijst van nieuwe monu menten zou komen en begonnen direct te slo pen. De vereniging heeft met drie instanties te maken, die allemaal invloed willen uitoefenen op de bouwplannen. Allereerst de overheden: wat is hun bestemmingsplan en wat voor ideeën leven er. Dan de opdrachtgever: wil hij wat goeds, heeft hij oog voor zijn omgeving, of wil hij iets bouwen dat zeer afwijkend is in de omgeving en dus zal misstaan. Als laatste werd de ontwerper genoemd. De bezuinigingen van de overheid spelen in het hele proces ook een rol. Als de ontwerper van een nieuwbouwwijk geen rekening houdt met fietsjes en tuingereedschap, gaan de bewoners zelf allerlei schuurtjes en hokken bouwen. Deze worden dan allemaal anders. Ook hiervan wer den schrikwekkende voorbeelden getoond. Kleurgebruik is ook heel belangrijk in de woon omgeving. Als iemand zich enorm wil profile ren door een sterk afwijkend kleurgebruik en vreemde vorm van zijn huis, dan moet de gemeente ingrijpen. De welstandscommissie van Dorp, Stad en Land geeft dan zinvolle adviezen. Hoe eerder deze Vereniging bij bouw plannen betrokken wordt, hoe beter. In de toe komst. na 1 juli 1992, worden allerlei regelin gen op het gebied van bouwvergunningen soe peler voor de burgers. De welstandscommissie maakt zich wel zorgen, dat er allerlei wildgroei van dichtgemaakte carports en „Eftelinghuisjes" zullen komen. Beide heren waarschuwden ook voor te uitbundige reclame-uitingen of glaswan den met erboven verschillende oude geveltjes. Ook dat is niet fraai. Bij restauratieplannen moet een grondig bouw kundig en historisch onderzoek gedaan worden door de restauratie-architect, waarbij zoveel mogelijk gelet wordt op de authentieke details. Er bestaan verschillende vormen van restaure ren: volledig reconstrueren of consolideren. De laatste jaren wordt meestal gekozen voor reconstruerende restauratie, met onderzoek in de archieven. Soms moet het pand grotendeels afgebroken worden om dan verantwoord de oudste situatie te kunnen reconstrueren. Als voorbeeld werd het Schielandhuis in Rotterdam getoond, ontdaan van later toegevoegd pleis terwerk en 19e eeuwse restauratietoevoegingen, kortom in „oude" luister hersteld. Drs. P. F. Vleugel tweede secretaris

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 1992 | | pagina 30