'n FLESSE "GOED"
In 'n blikje kattevoer zit, naest eiwitten, vet in
celstof oak nog us vitamine A. D3 in E, kara
mel, erytrosine in natrimnitriet...Dat is wat ee?
't Stae op't pepiertje wat 'r oméne zit dus't za
wè waer wéze. Wat zou't bêêsje gröös wéze as
'n 't kon léze!Ma, wat dat angaet is 'n net zo
vérre as ons. Wat wullie ömae in ons lief stéke,
daer èbbe m'n oak gin benul van. Wat 'r achter
die onuutspreekbaere tèrremen zit gae je neuze
verbie in je strotte in....
'k Bin 'n stuitje in de lappemande geweest.
Zodoende kreeg 'k de dokter an de koesse in
dwarrelde even laeter 'n recept op 't nachkasje.
In 'n onleesbaer andschrift - 'n soort "runen" vó
mien - stae d'r 'n partij Latijnse woorden in, 'n
stuitje laeter, zitje tegen 'n flesse "goed", 'n
dööze poeiers of 'n "strip" tabbeletten an te
kieken.
In dat woordje "goed" zit 'n weareld van on-
wétend'eid beslóte. In dat woordje "goed" zat
naest onwetend'eid oak nog 'n spoortje spot
verschóle. omdat de ménsen vroeger d'r nie aol
te véé mee ópadde. Ma toch, de dokter in de
appetéker waere notaobels wae je tegenop keek.
Die wiste meer dan rechtuut. J'ad, p'r slot van
rekenieng, êêst Onzelievenêêr in dan d'n dokter,
as 'n uutgestóken and, die je greep of liet vaole.
De dokter, de appetéker in de domenéé mieke
d'n dienst uut. As d'n lesten of meneer pastoor
d'r an ta pas most komme was 't 'n ènde mit je
bekéke. Die êêrbied vó die mannen is 'n ènde
over. Wullie, leeken, binne mondig geworre deu
aole medische boeken in "viengers an de
polsen" - 't êêne in 't aore - om ziek van te wor-
ren. M'n binne d'r 'n bitje "vertrouwd" mee
geraekt. Noe motte m'n 't oak wT nie van eiers
maeke! Want, lieve ménsen, m'n jakke wat af.
M'n gae nae vrievers, m'n laete ons eige vol-
douwe mit kopspellen, m'n laete ons eige iep-
notiseere, in gae ma deu. De dokters in de
appeteekers vaere d'r wél bie. Die voere 'n
strijd die nie te winnen is tegen tevéé borrelap-
jes, sneks, uutgebreide maeltieden in, nie te ver
geten, drank in drugs. Vetzucht, 't dichtslibben
van de bloedbaene in leverkwaelen binne an de
orde van de dag.
'k Bin mit de katte begonne. Oe bin ze vroeger
in 't leven gebléve mit 'r bröodsoppen? Oe
kan'k zèllef nog zitte? 'k Ebbe zelden drööge
billen g'ad in m'n ketoene luiers. Wae lei in
wézen 't gevaer van besmette gornet? Omdatte
m'n te beroerd bin in véé te jachtig om ze, op je
zeven gemakken, zèllef te péllen bie 't eten van
je boterammetje gezellig onder de lampe...
Overa, bie de bakker, de slachter in de kruuje-
nier zit 'r wè 't êên of andere "goed" in. Je
gebakke visje lei oak a as 'n vraegteken op je
bord. Ma, de leeftied wor óöger in óóger. 'n
"Grieze gollef
O ja. 'n Flesse "goed" èllep nie overa tegen,
Jaeren gelééje zei 'n appeteeker 's tegen m'n
moeder: Dat gröötje van mien ei meer vergif in
d'r lief dan ikke in m'n êêle appeteek!"
'n Appeteeker, oak ma 'n mens!
A. Leijdekkers.
394
