auto van menêêr weg te zetten. Ma, ja, 't is moelek lezen in 'n andermans boeken.... 'k Was t'r nog nie over uutgedocht, in 'k ad net m'n - in mien öögen - èrremoeiege spulletjes bie mekaore geraept. toe t'r. tussen de drupende boamen deu, over 't zompige pad. nog 'n vrie jonk wuutje ankwam die t'r moeite mee ad 'n rolstoel deu 't slikzootje te douwen. In die rolstoel zat 'n jonge kaerel, zo maeger as 'n brand'out. Mit z'n taenige anden ieuw 'n z'n wasspulletjes vast, die op z'n maegere knieën laege te bobberen, 't Fleurige bloesje wat 'n an ad ieng over z'n smalle schoentjes, tjah. a ieng 't op 'n angertje.... "Nou, nou," zei 't vrouwtje, "dat was ploegen. Frits!" Terwiel 't vrouwtje Frits z'n wasbeurte gaf, in z'n mooie, blonde aer kamde, vertelde ze dat Frits 'n spierziekte ad. Ie wier steeds mae- gerder. 'k Begreep, ie brandde op as '11 kaesse. Ie studeerde tuus vó 'n óóg diploma boek - ouwen. Ie keek elder uut z'n öögen in kende de blommen, veugels in planten, bie naem. In de walk - man. die an z'n waegen ieng, zat meziek van Mahler..,'t Goud zat vanbinne... Dat moedertje? Uut aolles wat ze zei in dee kö je voele: "Ich bin vom Kopf bis Fusz auf Lieben eingestellt"! In Frits? Frits ad 't leven opgepakt zó 't over z'n was gekomme! Wat 'n wondere weareld! Ln Straelende ochend, nae 'n nacht mit onweer, 'n Rooze naest 'n broenetel... Waerin lei 't geluk verborrege? Wie 't weet, mag 't zégge! Uit: "De paden op, de lanen in" van Ad Leijdekkers. 444

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 1993 | | pagina 36