had ik wellicht strafvermindering voor hem aan
kunnen vragen."
De burgemeester had echter in die tijd te veel
andere dingen aan zijn hoofd. Hij was ook
president - kerkvoogd van de Nederlands Her
vormde Kerk in Burgh en zijn geliefde kerk was
in januari '45 gebombardeerd door de Engelsen.
Daarbij werden de toren en het interieur ver
nield. Jonkheer Van Citters heeft er zorg voor
gedragen, dat de kerk in oude luister is hersteld.
Het noodlot sloeg opnieuw toe in de vorm van
de watersnoodramp van 1953. Het echtpaar Van
Citters - Bolomey was dat fatale weekend te
gast bij familie in Laren. De burgemeester had
die zaterdag in Den Haag overleg met hoge
ambtenaren om gedaan te krijgen dat ambtena
ren van de gemeente Burgh in een hogere sala
risschaal geplaatst zouden worden, in verband
met het feit dat de bevolking in de zomermaan
den verdubbelde. Hun vijf kinderen waren thuis
gebleven. "Zondagmorgen na de kerkdienst
hoorden we dat Schouwen onder water stond.
We zijn zo snel mogelijk per auto terug gere
den, maar we kwamen niet verder dan Steenber
gen. Daar heb ik de slechtste nacht van mijn
leven gehad. We hadden namelijk een boot in
de tuin liggen, door de jongens gemaakt van
oude Duitse materialen. Ik was bang dat ze daar
ingegaan zouden zijn." Alle pogingen om het
rampgebied in te gaan faalden. Pas woensdag
kon de burgemeester met een bevriend militair
en een arts vertrekken vanaf vliegveld Woens-
drecht.
Ze vlogen met een pipercupje en landden op het
strand bij Burgh.
Chaotische toestanden troffen ze bij aankomst
aan. Er waren 10 mensen verdronken in 't Oude
Burghsluis. Ze lagen opgebaard in de school
van Burgh. Een wethouder, ambtenaren en
raadsleden deden bewonderenswaardig goed
werk. Van alle kanten kwam de hulpverlening
op gang. De heer Van Citters kon gelukkig ook
zijn kinderen weer in de armen sluiten.
Hij vertelt: "In een vergadering met hoge pieten
uit Den Haag werd er op aangedrongen dat de
bevolking geëvacueerd zou worden. Ik sloeg
hard met mijn vuist op tafel en zei dat dat niet
zou gebeuren. De bevolking was door de Duit
sers bij de gedeeltelijke onderwaterzetting ook
al van huis en haard verdreven. Ze schrokken zo
van mijn uitval, dat de evacuatie daardoor wel
licht niet doorgegaan is."
De dijken werden door waterstaat snel gerepa
reerd. De jonkheer: "Van die werkzaamheden
heb ik een film gemaakt en later vertoond in die
plaatsen, waar vandaan we geld en goederen
hadden ontvangen. Dat waren Landshut (Duits
land), Noordwijk, Riehen (Zwitserland) en
Marseille. Het viel niet mee de technische uitleg
in een andere taal te verwoorden, maar we wer
den overal vriendelijk ontvangen en kregen
complimenten voor de uitleg."
In 1961 kwamen de plannen tot samenvoeging
van de gemeenten. Burgemeester Albert van
Citters toonde zich geen voorstander. Hij vindt
dat een bestuurder dicht bij de bevolking moet
staan en hij ziet weinig heil in een grote agglo
meratie bestuurd door ambtenaren. Het mooie
Burgh met de eigen volksaard heeft hem altijd
na aan het hart gelegen. Hij en zijn echtgenote
hebben zich beijverd de schoonheid van het
dorp te bewaren. Een andere hartstocht van de
jonkheer is het schaatsen. Hij reed tweemaal de
Elfstedentocht mee, in 1940 en 1941 en menig
Burghenaar heeft hem over het ijs zien zwieren,
want de jonker vond dat 'schoontijden' tot een
kunst verheven diende te worden. Vandaar dat
hij zich geroepen voelde de Burghenaren deze
kunst bij te brengen.
Burgh. "Schouwenburgh"
18 januari 1994 B. Romijn - de Raat
465
