hoofdbestuur van de Jeugdbond kwam. En daar
bleef het niet bij, want ze trouwden in 1945 en
kregen twee kinderen. Mevrouw Jansen - Glas
bleef zijn trouwe assistente en steun en toever
laat in de natuurbescherming en nam af en toe,
als dat nodig was de rol van haar man over.
In 1949 werd de Vogelwacht opgericht en het
echtpaar Jansen werd spoedig lid.
Vanaf de zestiger jaren kwam het gaandeweg in
zwang dat bestemmingsplannen van de overhe
den ter inzage werden gelegd en burgers zono
dig tegen deze plannen bezwaren konden
maken. In de eerste plaats als daarbij persoonlij
ke belangen werden geschaad. In 1973, de heer
Jansen was toen net voorzitter van de
Vogelwacht, werd er voor het eerst door een
groep namens natuurbehoud bezwaar gemaakt
tegen plannen om een weg door het Schelp-
hoekgebied aan te leggen. In de Schelphoek was
een aparte biotoop ontstaan als gevolg van de
watersnoodramp. De heer Jansen: „Er beston
den toen nog geen speciale commissies en we
moesten de bestuurders individueel benaderen
om missie te bedrijven om onze ideeën ingang
te doen vinden. Het bezwaar van de Vogelwacht
is toen succesvol geweest. Later zijn nog veel
bezwaarschriften gevolgd. Het ging ons niet om
het winnen. Het democratisch gekozen bestuur
moet tenslotte beslissen, maar men dient natuur-
en milieubelangen mee te laten wegen."
„Er werd mij te kennen gegeven dat ik me beter
niet met de Oosterschelde kon bemoeien, maar
we hadden al een groep gevormd om te lobbyen
dat de Oosterschelde open moest blijven. In die
groep zaten mensen uit de mossel- en oesterhan-
del en een zeezeiler. Bij mij hebben altijd ecolo
gische motieven de doorslag gegeven, zakelijke
belangen hebben nooit voorop gestaan. Bij een
goed functioneren van de natuur zijn ook visse-
rijbelangen gediend. Ik heb naar ik meen steeds
op ethische gronden beslissingen genomen, nee
ik heb er nooit mee geworsteld om afstand te
moeten nemen van mijn eigen zakelijk belang.
Ik zit nooit op twee sporen. Als het één boven
het ander prevaleert, moet dat doorgang vinden.
Ik heb wel eens een financieel aanlokkelijke on
derneming afgewezen, omdat die inging tegen
het natuur - en milieubelang.
Ik heb ooit een goed renderende vis - en garna-
lendrogerij om milieuredenen stopgezet. Daar
lig ik niet wakker van. Nee, ik heb er ook nooit
last van gehad dat ik een uitgesproken mening
heb over milieuzaken. Wie niet voor mij is, is
tegen mij en vrienden zijn we daardoor niet
kwijt geraakt. We hebben overigens onze ken
nissen- en vriendenkring altijd binnen de mi
lieubeweging gezocht. Binnen de visserijwereld
werden mijn opvattingen overigens altijd geres
pecteerd."
Religieus - ethische motieven liggen ten gronds
lag aan zijn liefde voor de natuur. „Ik voel me
niet gebonden aan een kerk. maar ik geloof wel
dat een mens voortkomt uit de schepping, hoe
die dan ook geweest moge zijn. Het ecosysteem
is als een ketting, waarvan de schakels in elkaar
grijpen. Als we schakels geweld aan doen,
breekt de ketting en daar heb ik mijn zorgen
over. We doen op het ogenblik het ecosysteem
geweld aan. We zullen onze verlangens in har
monie moeten brengen met natuur en milieu.
Je kan aan de zelfde welvaart komen met min
der materiaalvernietiging.
Brood moet verdiend worden, maar als we al te
veel geweld toebrengen aan het ecosysteem,
hebben we straks helemaal geen brood meer.
Als je de schakels verbreekt dan verbreek je de
ketting. Er is gelukkig veel bereikt door gelijk
gestemden en er is nu geen gezagsdrager die de
natuur- en milieubeweging niet serieus neemt."
De getijden, het water, de vogels, de vissen.
Frans Jansen trad op als hun belangenbeharti
ger. Hij gaf een stem aan hen die niet voor
zichzelf konden spreken.
Brouwershaven, 20 april 1994
B. R. -deR.
483
