Ma, noe komt 't: die wannutten van toen gienge
die kèrreke, die t'r as 't waere nog stong, afbré-
ke! Oe vaolt 't op je blóóte verstand?!
Dae gienge ze: de overènde gebléve muren; de
altaers in pilaeren; de ongeschonde grafmonu
menten. Die laoste bete ze mit kruut in mokers
uut mekoare beuke...
Van dat aolles kwam d"r 'n laege puun vrie;
noe. dae kö je u tegen zégge! Dat èbbe die
wantewévers mit scheepslaediengen verkocht,
om d'r de dieken mee te verstèrreken
Tjah, zégge ze: dat was toen de gêêst van d'n
tied. An m'n hola! Nêêë, nêêë, m'n waere nie
zukke cultuurbeschèrremers, in, dat binne m'n
nog nie! Oe ka je noe goed praete 'n spul. dat
mit véé gebed in offers deu 't voorgeslacht is
opgebouwd, zöma nae de ratsmodéé t" èllepen?
Naedien èbbe ze de "slierkèrreke", oftewel de
Nieuwe Kèrreke geboud. Die wier op 21 meië
1848 as zódanig ingewijd.
An de vókant töónt 'n bitje deu 'n stelletje
pilaeren in 'n brêêje, ardstêêne trap. Zö'n trap ei
wé wat, temissen, as 't lotje vó 'n rolstoel ei
bewaerd... Naest die trap ei je an wêêskanten
brêêje, ardstêêne schuinten. Kiek, in noe komt 't
slieren om 't oekje kieke. Wat doe je. as kind.
juust, d"r af sliere!
Dat motte d'r, deu aol die jaeren éne, duuzende,
in nog 's duuzende, geweest èbbe. Van aol die
billetjes is t'r gewoon 'n gleuve in gesléte!
Ka je naegae! In toe is op 'n keer de naem
"slierkèrreke" gebóre.
Oe meer in gebruuk, oe gladder de glierbaene
wier. Oak mosje d'r dróóg weer bie èbbe.
Nattiggeid dat stroopt tevéé van eiges.
Dae binne wat broekjes nae de Filistijnen gegae.
Dae ka je de leunieng van de Zêêlandbrugge
mee vol ange, in dan ouw je d'r nog over!
Nattiggeid was oak 'n waepen! Mochje nie
méédoe an 't slierfêêst. of, ad je ze nie óög-op,
dan piste je op de schuinte, in was iederendêên
uutgeslööre. Tuus adde ze t'r nie op. 't Was in
'n tied dat êêl wat moeders de boot'rammen
moste smeare, dat de kruumels tegen de zolder
vlóge, in 'n aollefje wier ommegekêêrd vó 't
wier uutgegéve. Lae 'k 'r ma over opouwe,
want dat spreekt de gasten van vandaege d'n
dag, mit 'r rolschaessen. d'r ski-boards; d'r
surref-planken in echte gliebaenen in 't zwem
bad toch nie mï an.
Lae m'n de kèrreke ma 's in gae. Dat déé je toe
toch wè wat; zeker as kind. Die óóge raemen, de
bochten mit baldakijnen d'r bóve -dae zaete de
notabelen- daer oorde je je vaoder of moeder wè
's, mit eerbied, over praete...
Dan ad je de "tuun" rond de preekstoel, in daer-
in zaete aol de êêren, die d'r aolles van wiste
wat mit de kèrreke van doen ad.
Ma, boven dat aolles uut, was dae dat machtige
urregel mit z'n glimmende puupen! Dat urgel
was vó mien de trekpleister. As dat gieng spéle,
in iederendêên zong mee, dan liepe de rilliengen
over m'n rik. 't Kon nie ard genog gae. Achteraf
bekéke zonge de ménsen mit meer overgaeve
dan vandaege d'n dag!
In dan Kossemisse! Dat was oak zö'n klank-in-
kleure fêêst.
An wêêskanten van de preekstoel stong dan 'n
knots van 'n kerstboom, mit echte kaessen, die
deu de koster wiere angestóke, mit 'n kaesse op
'n lange stok. Dae zat je dan, mit je kossewae-
gen in j'n and, te luusteren nae 't Kerstverael. Je
kreeg oak nog 'n pakje. Naegelang j'n afkomst
zat dae 'n bostrok, 'n èmde of 'n scheurkalender
of 'n boekje in...
Wat gebeurde d'r aomae nie in die Grööte Kèr
reke? 'I Ellefonderdjaerig bestaen van Zur-
rikzêêë, wier d'r, op 'n straelende ochend.
gevierd in 'n dankdienst. Aol die mensen,
verklêêd as poorter in poorteres! 'k Zie ze nog
gae deu de zonovergóte straeten. 't kleure-spel
op 't plein vó de kèrreke; in de banken in de
kèrreke. De gerdienen, *n bitje dichtgetrokke;
anders scheen de zonne recht in de snute van de
domenie! In, vaneiges, wï dat urgel, noe mï
meziek uut Valerius Gedenkklank.
"Gelukkig is 't land", gollefde op de zwaere
bassen deu de kèrreke in deu de arten van die
ménsen van toen.
D'r gieng eimelijk êêl wat omrne in die Gröóte
Kèrreke. De uutvoeriengen van de Oratori-
umverêênigieng; mit orkest! De Wienersanger-
knaben 'k 'r öóre zienge. Bruulofsdiensten
van promenente Zurrikzêêënaers. Om kort te
gaen: was 't wat van anbelang, dan was 't in de
"slierkèrreke"!
M'n èbbe d'r oak 't lêêd van de ramp binnege-
brocht in drienvuuftig. Dat dééje m'n mit aolle
geloavege op êêne kluute. Mit lêêd is dat 'n
makje...
542