Uit AVRO's Hallé hallo programma: Toch is't
bie ons in Schouwen nie zo gek! van 13-1-'52
Tekst A. Leijdekkers. t
„Schouwen"
kleurenriekdom meedeele an de jubelende lan-
dauen...
Dae, wae het machtige geluud van de sturm op-
klienkt as de strijd ontbrandt tussen zeë In land,
de donder verecho't over de zeë in de bliksem
in vierige slangen langs "t zwerk jaegt
,.Dae, wae de branding van de Noordzeë een
zilvere rand weeft om 't mooiste klêed van m'n
eiland, zijn strand in z'n dunen. wae de wind
z'n eeuwig lied ziengt du de toppen van de den
nen in de zonne bie 't zienken een gouwe loaper
over de zeë leit in den 'emel verft mit de mooi
ste kleuren...
Dae. wae in gedempte flonkering de duunplas-
jes legge te praelen as het zachte maenlicht in
d'r kristallen wand weerspiegelt...
Dae, wae de meeuwen in sierlijk lijnenspel, as
zilvere veugels tegen de blauwen 'emel opplek-
ke, in de zonne. het leven doe straele uut aolles
wat 'r bloeit in groeit...
Dae, wae de trotse Schouwse Wolkenstoeten.
op d'r reize nae onbestemde verten van d'r
Daer is 't, wae het lied van de natuur opruust
uut d'oneindige verten in anzwelt tot één mach
tige symphonie, die de glorie van ons
Schouwen in zich draegt.
595
