HISTORISCH MON PLAISIR DANIG OPGEKNAPT
meer als ontwerpster van toegepaste kunstvoor
werpen en worden haar ontwerpen functioneel
gemaakt. Onlangs maakte zij voor een dierenart
senpraktijk een zitbank van graniet met een
bronzen sculptuur van een vrouw met een hond.
„De opdrachten komen bijna altijd via via binnen,
van mensen die werk van mij hebben gezien bij
anderen. Ik werk al jaren samen met Maarten
Smit uit Brummen, die met heel veel liefde voor
het vak brons giet." Hedi Bogaers ervaart het als
een uitdaging om vanuit een bepaald idee aan
het werk te gaan en zodoende te ervaren, dat ze
via allerlei omwegen uitkomt op een vorm, een
beeld, die de lading van haar oorspronkelijke
idee dekt.
Zierikzee, 4 februari 1998 B. Romijn - de Raat
Een karwei van reuzenformaat kun je de restau
ratie van hofstede Mon Plaisir aan de Meeldijk in
Burgh zeker noemen. Belangrijkste onderdeel
van de grondige opknapbeurt van de boerderij,
vormt de restauratie van het eens zo statige
woonhuis uit 1908. Vanaf 1 april 1997 wordt
hard gewerkt om deze kolossale woning in oude
luister te herstellen. Het pand telt 11 ruime ver
trekken, een keuken en een koetshuis en heeft
een totale inhoud van 1300 kuub.
Het overgrote deel van de buitenkant van het
huis, is inmiddels klaar, terwijl ook veel ingrijpen
de zaken binnenshuis achter de rug zijn.
Eigenaar van Mon Plaisir en initiator van de res
tauratie, ir G. Schoots uit Burgh, hoopt deze
zomer zijn intrek te nemen in de woning. "Dan
is het binnen nog wel niet klaar, maar met wat
improviseren in elk geval bewoonbaar," vertelt hij.
Schoots kocht de boerderij in november 1996
van J. Geertzema, die de hofstede enige tijd
daarvoor overnam van de familie Beije-Vis. Mon
Plaisir is vanaf 1773 in bezit geweest van de fa
milie Vis en werd vanaf 1965 tot net na de verkoop
aan Geertzema, bewoond door de familie Hoek.
Schoots, gepensioneerd civiel-ingenieur en sinds
1983 permanent woonachtig in Burgh, was al
enige tijd op zoek naar 'iets dat opgeknapt
moest worden', met schuren en als het even kon
ook historisch waardevol. Toen het woonhuis,
schuren en erf van Mon Plaisir op de markt kwa
men, zag hij zijn kans schoon. Schoots kocht de
gebouwen, het erf en wat grond.
Architect Maarten van Doorn uit Goes tekende
voor het restauratieplan, terwijl Timmerbedrijf
Van Leeuwen uit Zierikzee, de uitvoering op zich
nam. Een gigantisch karwei. "Zoveel werk had ik
ook wel verwacht. Het is wel zo dat je ongewild,
toch over je budget heen gaat. Je komt dingen
tegen waarvan je denkt: 'Die moeten eigenlijk ook
gebeuren, dus laten we dat nu dan maar doen."
Aan de buitenkant van het huis werden volgens
plan de volgende werkzaamheden verricht: alle
kozijnen en deuren zijn vernieuwd, er is dubbel
hoogrendementsglas ingezet, de muren zijn
gestraald, alle voegen uitgekapt, zo'n vijfhon
derd stenen deels of geheel vernieuwd en het
karakteristieke terrasje aan de zuidzijde is in ere
hersteld. Ook komen de twee balkons, één voor
en één aan de zijkant, weer terug, compleet met
de originele houten balustrades. Verder is aan
het dak van het huis ingrijpend gesleuteld en
werd een nieuw houten torentje op de woning
gezet. Eenzelfde soort torentje als tot 1953 het
dak sierde. Het sierhoutwerk aan de west- en
zuidgevel dat ook in dat jaar verdween, komt
niet meer terug aan de woning.
Een tochtje door het enorme woonhuis onder
leiding van Schoots, leert dat er binnen al 'een
berg werk', is verzet, maar nog minstens zoveel
rest. Alle overbodige zachtboordwanden en
-plafonds zijn eruit gesloopt, de bedrading is
vernieuwd en uitgebreid en de muren zijn be
handeld tegen optrekkend vocht, zodat het
nieuw aan te brengen pleisterwerk er niet subiet
weer afvalt. Door voortdurende lekkage aan de
10
