gingslinie. Deze moest lopen van de Noordkaap
tot aan de Pyreneeën. In maart 1942 werd in
Zeeland begonnen met dit grootschalige project,
dat bekend stond als Atlanticwall. Het werk hier,
werd in 1942 en 1943 geklaard door de Duitse
instantie 'Organisation Todt'.
Kommer was in die jaren bakker in Burgh. Hij
bracht elke dag brood rond, onder meer bij
huize De Wielewaal, waar de Brabantse tewerk-
gestelden verbleven. "Omdat ze onder elkaar
waren, hadden ze het er best redelijk naar hun
zin," zegt hij. Helemaal zeker weet Kommer het
niet meer, maar hij schat dat de groep zo'n twin
tig tot 25 man telde. Na thuiskomst waren de
tewerkgestelden trouwens vrij van bewaking en
genoten relatieve vrijheid. "Sommigen kwamen 's
avonds wel koffie drinken bij me thuis," herinnert
hij zich. Na vertrek van deze Brabanders, die
naar Kommers zeggen zeker een jaar hier werk
ten, heeft hij geen ervan ooit teruggezien.
Wat hij bewaarde, was de tekst van een lied dat
de groep thuis in De Wielewaal altijd zong en de
bakker op zijn ronde menigmaal hoorde.
Kommer; "De tekst van dat liedje heb ik toen ooit
eens opgeschreven omdat ik het zo apart vond.
Het wijsje weet ik echter niet meer." Onder de
noemer 'Het clublied van de palenzetters uit
Someren en Asten', leverde Kommer deze lied
tekst onlangs aan bij de redactie van Stad en
Landes Mededelingenblad. Een liedtekst dusda
nig doorspekt van humor en saamhorigheidsge
voel, dat Kommers observatie als zouden de
mannen het ondanks hun tewerkstelling best
goed naar hun zin hebben, wel een juiste moet
zijn geweest.
Het clublied van de palenzetters uit Someren
en Asten:
Wij zijn de palenzetters
De redders van ons land
Geen Tommy durft meer te landen
daar op het Zeeuwse strand
Hetgeen wij hier presteren
Het is fenomenaal
Wij zetten met z'n allen
per dag één dunne paal.
Refrein:
Hier is het speelkwartier
Wij maken steeds plezier
Veel eten weinig werken
Dat is hier onze leus
Ze zijn ons komen halen
Maar maakten slechte keus
De hele dag maar zuchten
Dat kunnen wij zoo goed
Maar als de dag teneinde is
Dan klinkt met frisse moed
Hier is het speelkwartier
Wij maken steeds plezier
En als de dag voorbij is
Gaat heel de bende mee
Dan gaan wij naar De Wielewaal,
ons huisje aan de zee
Wij gaan daar aan 't dineren
Spaghetti, pap of soep
En 's avonds in ons strooien nest
Dan brult de hele troep
Hier is het speelkwartier
Wij maken steeds plezier
Maar is 't leed geleden
En gaan wij huiswaarts toe
naar vrouw, naar kind, naar meisje
naar vader of naar moe
Dan blijft onze vriendschap
Geen mensch dooft haar meer uit
Ons lied blijft steeds weer klinken
Een ieder brult het uit
Hier is het speelkwartier
Wij maken steeds plezier
Carolien de Vrieze
Naast houten palen, werden aan de kust ook
tal van betonnen driepoten neergezet om lan
dingen te voorkomen. Op die driepoten was
vaak een mijn bevestigd (foto: privé-collectie
W.R de Vrieze)
6