gekroond worden, sprak en schreef iedereen
over het kroningsfeest. Ook Schouwen-Duiveland
bleef niet achter om feest te vieren.
In Zierikzee was burgemeester Ch.W. Vermeijs al
in 1897 begonnen om een breed samengestelde
'Commissie voor de Feestviering' op te richten.
De burgemeester werd erevoorzitter. Op woens
dagmorgen 31 augustus begonnen de feestelijk
heden om acht uur. Vanaf de Dikke Toren klonk
koraalmuziek, afgewisseld met carillonspel vanaf
de stadhuistoren. Het muziekgezelschap 'Kunst
en Eer' bracht een aubade voor het huis van de
burgemeester. Daarna trok het muziekkorps door
de stad. De armen werden op deze dag niet ver
geten. Zij ontvingen een extra bedeling in de
vorm van krentenbrood met kaas.
Om twaalf uur kwam de gemeenteraad in een
plechtige zitting bijeen. Burgemeester Vermeijs
sprak een feestrede uit. Alle raadsleden stemden
in met de juichkreet: Leve Koningin Wilhelmina!
Een felicitatietelegram werd verzonden, dat
beantwoord werd door de adjudant van de
koningin. Om half een paradeerde de Schutterij
op het Havenplein. Voorafgegaan door muziek
werd door de stad gemarcheerd. Op een uur
kregen de kinderen een traktatie. Halverwege de
middag reed, met de muziek voorop, de feest
commissie met rijtuigen door de vrijwel overal
versierde stad. Erepoorten waren opgesteld in de
Lange Nobelstraat, op de Schuithaven, op de
Melkmarkt en op de Fonteine. Onder meer het
Burgerweeshuis was fraai versierd. Ook veel par
ticulieren hadden meegedaan om hun huizen
een feestelijk aanzien te geven.
Om vier uur gaf 'Kunst en Eer' een concert op
het Havenplein. Op het Kraanplein werd een
'daglichtvuurwerk' ontstoken, 's Avonds werd
het feest voortgezet. Het Havenplein en tal van
straten waren geheel verlicht. De kroon spande
de Verrenieuwstraat met een rijk versierde
Oranjeboom. De avond werd besloten met een
krachtig vuurwerk. De absolute topper daarvan
was het portret van hare majesteit in een medail
lon, gevormd door lansen, die in alle richtingen
vuur spuwden, geflankeerd door mozaïekvuur.
Het feit dat besloten was dat slechts op één dag
feest zou worden gevierd, kreeg geen instem
ming. Een onofficiële commissie besloot een
tweede feestdag te organiseren op 1 september.
Om twee uur werd een optocht van schoolkinde
ren gehouden. Versierde wagens, karren en fiet
sen trokken in de stoet mee. Onder meer was
een wagen met vissers te zien, voorzien van hun
geoorloofde en ongeoorloofde vistuig. Af en
toe wierpen zij hun netten uit 'om thans een
vischsoort machtig te worden, die zij niet dage
lijks vangen'. Na afloop ontvingen de kinderen
speelgoed en versnaperingen, 's Avonds volgde
een optocht van verlichte fietsen en wagens. De
tocht eindigde op het Havenplein. Daar werd
een aantal luchtballonnen opgelaten.
Op 6 september volgde de plechtige inhuldiging
van de koningin in de Nieuwe Kerk in
Amsterdam. In haar inhuldigingsrede citeerde de
nieuwe vorstin met instemming haar vader:
'Oranje kan nooit, ja nooit genoeg voor
Nederland doen'. Tijdens deze feesten bleek dat
'de banden tussen volk en kroon sterk en krach
tig waren', zoals Wilhelmina het later zelf uit
drukte.
De dag na de inhuldiging kwam een lintjesregen
los. Zierikzee kreeg er twee ridders in de Orde
van Oranje-Nassau bij. Mr. J.C. van der Lek de
Clercq, kapitein-commandant van de dienstdoen
de schutterij, kreeg nog diezelfde avond een
serenade aangeboden van 'Kunst en Eer'. De
andere nieuwe ridder, Jhr. W.M.H. de Jonge,
rentmeester van het Kroondomein, kreeg de vol
gende dag een serenade van het muziekkorps.
Zierikzee hield een fraaie herinnering over aan
het kroningsfeest. Op 23 november 1898 vond
op initiatief van de Vereniging Floralia de plan
ting plaats van de Wilhelminalinde. Een stevig
hekwerk rond de boom werd vervaardigd door
leerlingen van de Ambachtsschool. Deze linde
staat aan de Poststraat, schuin tegenover het
postkantoor.
Kritiek
Niet iedereen was ingenomen met de feestvreug
de. De Sociaal-Democratische Arbeiderspartij
keerde zich in een uitvoerig manifest tegen de
gedachte dat de koningin zou gaan regeren. Met
verering van het Oranjehuis hadden de socialisten
niets op: 'Het Nederlandsche Volk heeft aan het
huis van Oranje niets te danken, het zou, zonder
Oranje, hetzelfde zijn geweest als thans. Het
Nederlandsche volk heeft zijn positie, zijn bescha-
5
