"PRAET" EEN GESPREK MET PIET-JAN LANDEGENT, EIGENAAR PANNENKOEKENMOLEN DE GRAANHALM IN BURGH-HAAMSTEDE Will lilllWliMM Piet-Jan Landegent, molenaar van Pannen koekenmolen De Graanhalm te Burgh- Haamstede (foto redactie) Piet-Jan Landegent heeft een horeca-onderne- ming die is geschoeid op een historische leest. Uitgangspunt is namelijk zijn eigen stellingmo len. Pal naast zijn uit 1847 daterende molen De Graanhalm bij de grens van Burgh en Haamstede, staat het pannenkoekenhuis. Daar serveert Landegent al ruim twintig jaar pannenkoeken van zelfgemalen volkoren tarwe meel. Een horecagelegenheid die vanwege de historische basis om een aparte aanpak vraagt. Dat pannenkoekenhuis had eigenlijk maar een kort leven beschoren moeten zijn. Toen Landegent De Graanhalm begin jaren zeventig kocht van oud-molenaar W. D. Dijkman, was hij aanvankelijk van plan een molenaarsbe drijf te beginnen. De inkomsten van een pannen koekenhuis zouden het bedrijf de eerste jaren moeten door helpen. De horecafaciliteit liep ech ter zo goed dat Landegent en zijn echtgenote Mattie Landegent - Steur besloten definitief 'in de pannenkoeken te gaan'. Maar eerst nog even terug naar begin zeventiger jaren. Want het pannenkoekenhuis kwam er tenslotte niet zomaar. Landegent vertelt: "Toen ik de molen kocht was hij in wezen nog in bedrijf. De Graanhalm zag er op het eerste gezicht best mooi uit. Alleen bleek er over de rotte plekken heen te zijn geschilderd. Het gaande werk was gelukkig nog goed. We hebben balken ver nieuwd, de omloop en bijna alle zolders gere pareerd. Tijdens een tweede restauratie zijn onder meer de wieken aangepakt, is er nieuwe bedekking op de kap aangebracht en zijn spanten vernieuwd." Hoewel De Graanhalm pal achter het ouderlijk huis van de inmiddels 50-jarige horeca-onderne- mer staat, was het toch min of meer toevallig dat hij het molenaarsvak inging. Toen W. D. Dijkman het voor gezien hield (Dijkman was vanaf 1928 molenaar geweest) en de molen te koop zette, was de familie Landegent bang dat het geheel als tweede huis van de hand zou gaan. Om dat te voorkomen, besloten ze de molen zelf aan te kopen. Piet-Jan en zijn echtge note woonden eerst een tijdje in De Graanhalm. "Maar dat bleek erg duur te zijn. Toen kwamen we op een punt dat we zeiden of we verkopen of we maken er een bedrijf van. We hebben toen gekozen voor het laatste", legt hij uit. Landegent ging bij andere molenaars in de leer, onder meer in de Achterhoek. "Maar, zo werd gezegd, ik zou het wel nooit leren. Wie een 11

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 2000 | | pagina 13