Het gebeurde vaak in vroeger dagen dat vrou wen in het kraambed stierven. Dat was ook het geval met de eerste vrouw van Nicolaas, die de dag na de geboorte van hun tweede kindje over leed. Nicolaas was nu weduwnaar geworden. Tweede huwelijk In het begin van 1812 trouwde Nicolaas voor de tweede maal 4). Ditmaal met Neeltje Willemse Kloet, die net als Nicolaas een eerder huwelijk achter de rug had. Op het eind van dat zelfde jaar liet Neeltje bij notaris Boom in Zierikzee haar testament maken 5). Hierin bepaalde ze, dat na haar overlijden haar bezit onder haar kinderen en Nicolaas verdeeld moest worden. Nicolaas was in die tijd nog landarbeider en samen met Neeltje bezat hij een woonhuis met schuur, bakkeet en erf in Kerkwerve en nog een aantal stukken wei- en bouwland in de omge ving van deze plaats 6). In Nieuwerkerke bezaten ze in gemeenschappelijk bezit met Willem Post een woonhuis. Na verloop van tijd werden er drie kinderen geboren 7), Johanna in 1812, Maarten in 1814 en Neeltje in 1817. Groot was de teleurstelling toen in 1818 zijn tweede vrouw overleed en hij alleen kwam te staan voor de opvoeding van zijn drie nog vrij jonge kinderen. Elf jaar na het overlijden van zijn tweede vrouw kocht hij de molen met het bijbehorende mole naarshuis in Nieuwerkerke en werd molenaar. In de loop der tijd raakte hij ook bevriend met de onderwijzer Jacob Blom, die hem vaak van advies diende en lief en leed met hem deelde. In vroeger dagen deed men niet aan sport, maar als er ijs op de plassen en vesten lag, kon je de hele mannelijke bevolking van het eiland daar vinden. Ook de familie Krabbe bevond zich daar bij en het waren geen onverdienstelijke schaat sers, want bij de hardrijwedstrijden op zaterdag drie februari 1838 in Ellemeet veroverde Maarten een derde plaats. Dat er hier toptijden werden gereden bleek wel uit de reactie van de jury, die oordeelde, dat de winnaars bij landelijke wedstrijden geen slecht figuur zouden slaan. Gelukkige jaren kende Nicolaas in 1839 en 1840 toen zijn kinderen trouwden. Maarten met Cornelia Bolle uit dezelfde plaats, Neeltje met Jan Boot en Johanna met Jacobus Boot uit Burgh 8). Derde huwelijk Nu de kinderen het huis uit waren werd het stil in de molenaarswoning. Aanvankelijk wist Nicolaas zich nog wel te amuseren met zijn werk, doch naarmate de tijd verstreek kreeg hij ook de behoefte aan een vrouw. Rond 1840 ontmoette hij de 27-jarige Johanna den Boer, die het jaar daarvoor gescheiden was van Hendrikus Gilden. Ze was de dochter van Janna Cornelisse den Boer en was in 1814 in Duivendijke gebo ren. Wie haar vader was wist ze niet, want ze was het kind van een ongehuwde moeder. Het duurde niet lang of de dertig jaar oudere Nicolaas lag met haar te rollebollen. Dit resul teerde in het feit, dat halverwege datzelfde jaar Johanna hem de mededeling moest doen dat ze in verwachting was. Om hun familie voor een schande te besparen besloten ze met elkaar te trouwen 9). Deze plechtigheid vond plaats op 3 september 1841 in de gemeente Kerkwerve. In 1842 werd hun dochtertje Johanna geboren 10). De trotse vader deed samen met onderwijzer Jacob Blom aangifte op het gemeentehuis, waar ze abusievelijk onder de naam Adriana Krabbe werd ingeschreven. Helaas is de kleine Johanna niet oud geworden, want ze is al na tien maan den overleden. Waarschijnlijk is Nicolaas ook de vader geweest van Jan Gilden, geboren te Kerkwerve op 15 juni 1840. Hij deed ook aangifte, terwijl de wettige vader in het Huis van Opsluiting en Tuchtiging in Leeuwarden zat. Een extra argument hiervoor is dat een jaar tevoren ook een Jan Gilden was geboren die nog gewoon in leven was. Een moordaanslag In de geschiedenis zien we vaak, dat een jonge vrouw die in het huwelijk treedt met een oude weduwnaar haar echtgenoot ontrouw is. Dit werd in de omgeving ook al snel gefluisterd van Johanna den Boer. Toen Nicolaas erachter kwam werd hij zo kwaad, dat hij haar op vrijdagmor gen 12 juli 1844 met een ijzeren koevoet in de echtelijke woning zo toetakelde, dat ze bewuste loos neerviel. Geschrokken van zijn daad ont vluchtte hij de plek des onheils. Wat er op dat moment in zijn hoofd omging zullen we wel nooit te weten komen. Had hij Johanna ver moord en dacht hij aan de doodstraf, die hem 21

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 2000 | | pagina 23