een gezonde manier begaan met vrouw en
kinderen. Iemand die ik wijsheid toedichtte.
Tevens ontwerper van originele kerstkaartjes
(de afgelopen keer actueel inhakend op "al dad
millennium gedoe!" (2)) en maker van 'stillevens'
voor één van de ramen van het Burgerweeshuis
op Koninginnedag.
Boekhouder en kunstenaar
Ad Braat was afkomstig uit het Brabantse
Roosendaal. Na het behalen van zijn HBS-B
op Rolduc in Kerkrade en het staatsexamen gym
nasium wilde hij eigenlijk het liefst kunstenaar
worden. "Kunstenaar worden mocht niet van
thuis, dat was allemaal armoe." (4) Dus werd
het economie, in Tilburg. Maar net voor zijn
kandidaatsexamen moesten alle studenten een
loyaliteitsverklaring aan de Duitsers tekenen en
kon hij dus naar huis. Via een beeldhouwer die
hij op een modeltekenclub ontmoette, ontdekte
hij dat klei voor hem het juiste materiaal was
om zichzelf mee uit te drukken.
Na de oorlog besloot hij van het vervaardigen
van kunstnijverheid een bedrijfje te maken:
dierfiguurtjes, bloembakjes, schaaltjes en
schotels. Later vond hij een firma in Amsterdam
die aan kunstnijverheidswinkels leverde bereid
zijn werk te verkopen, en dat liep heel aardig.
De eerste jaren werkte Ad er, als dagelijks-brood-
werk, 's ochtends bij als boekhouder, 's Middags
was hij dan vrij om naar hartelust te experimen
Zelfportret (1961) (tekening)
(foto 'Ad Braat. 50 Jaar beeldhouwen 1944-
1994')
teren. Hij ontdekte al doende dat compositie,
ruimte en gebaren belangrijk waren voor de
expressieve kracht van zijn figuren. Het werk
werd steeds abstracter, en 'dus' moeilijk te
verkopen.
Ads eerste werken waren van keramiek.
Een nadeel daarvan is dat het eenmalig is.
Als je het verkoopt ben je het immers kwijt.
Je houdt hoogstens een foto over. Daarom is hij,
midden jaren zestig overgegaan op brons.
Dan kun je immers meerdere exemplaren laten
gieten van je origineel in klei.
Een Brabander in de Gouweveersepolder
Op aanraden van vrienden solliciteerde Ad als
tekenleraar aan de HBS in Zierikzee. Want
het was intussen wel duidelijk dat zijn werk
gewaardeerd werd, maar dat het niet eenvoudig
zou zijn om er van te kunnen leven. Hoewel hij
niet de benodigde papieren bezat, werd hij
benoemd. Hij zou er tot 1981 (parttime) les
blijven geven. Niet bevoegd, wel bekwaam.
In de weekends maakte hij in Den Haag een
driejarige opleiding Industrieel Vormgeven af.
Sinds 1957 woonde en werkte Ad Braat op
Schouwen-Duiveland. Met zijn gezin woonde
hij eerst in een huisje in de Gouweveersepolder
maar vanaf 1960, als conservator, in het
Burgerweeshuis in Zierikzee. Deze voormalige
patriciërswoning bood voldoende woon- en
atelierruimte. Ad woonde toen op loopafstand
van de in de Manhuisstraat gevestigde HBS, maar
overbrugde die afstand toch graag per fiets!
In 1958 was hij betrokken bij de oprichting
van De Zeeuwse Kunstkring, die hem tijdens de
zomertentoonstelling in de Sint Nicolaaskerk in
Brouwershaven zal herdenken.
De bel stond niet stil
In de eerste zomervakantie stond de bel niet stil.
De 'Braten' kwamen erachter dat de Regenten
kamer van het Burgerweeshuis in alle officiële
kunstgidsen stond. Velen wilden deze stijlkamer
met goudleer behang en plafondschildering
bekijken. Daar moest iets op bedacht worden!
Het resulteerde in het naar Zierikzee halen van
museale collecties. (5) (Vergeet niet dat in die
jaren een cultureel tripje naar de Randstad een
hele onderneming was. Zowel de Zeelandbrug
4