een gezonde manier begaan met vrouw en kinderen. Iemand die ik wijsheid toedichtte. Tevens ontwerper van originele kerstkaartjes (de afgelopen keer actueel inhakend op "al dad millennium gedoe!" (2)) en maker van 'stillevens' voor één van de ramen van het Burgerweeshuis op Koninginnedag. Boekhouder en kunstenaar Ad Braat was afkomstig uit het Brabantse Roosendaal. Na het behalen van zijn HBS-B op Rolduc in Kerkrade en het staatsexamen gym nasium wilde hij eigenlijk het liefst kunstenaar worden. "Kunstenaar worden mocht niet van thuis, dat was allemaal armoe." (4) Dus werd het economie, in Tilburg. Maar net voor zijn kandidaatsexamen moesten alle studenten een loyaliteitsverklaring aan de Duitsers tekenen en kon hij dus naar huis. Via een beeldhouwer die hij op een modeltekenclub ontmoette, ontdekte hij dat klei voor hem het juiste materiaal was om zichzelf mee uit te drukken. Na de oorlog besloot hij van het vervaardigen van kunstnijverheid een bedrijfje te maken: dierfiguurtjes, bloembakjes, schaaltjes en schotels. Later vond hij een firma in Amsterdam die aan kunstnijverheidswinkels leverde bereid zijn werk te verkopen, en dat liep heel aardig. De eerste jaren werkte Ad er, als dagelijks-brood- werk, 's ochtends bij als boekhouder, 's Middags was hij dan vrij om naar hartelust te experimen Zelfportret (1961) (tekening) (foto 'Ad Braat. 50 Jaar beeldhouwen 1944- 1994') teren. Hij ontdekte al doende dat compositie, ruimte en gebaren belangrijk waren voor de expressieve kracht van zijn figuren. Het werk werd steeds abstracter, en 'dus' moeilijk te verkopen. Ads eerste werken waren van keramiek. Een nadeel daarvan is dat het eenmalig is. Als je het verkoopt ben je het immers kwijt. Je houdt hoogstens een foto over. Daarom is hij, midden jaren zestig overgegaan op brons. Dan kun je immers meerdere exemplaren laten gieten van je origineel in klei. Een Brabander in de Gouweveersepolder Op aanraden van vrienden solliciteerde Ad als tekenleraar aan de HBS in Zierikzee. Want het was intussen wel duidelijk dat zijn werk gewaardeerd werd, maar dat het niet eenvoudig zou zijn om er van te kunnen leven. Hoewel hij niet de benodigde papieren bezat, werd hij benoemd. Hij zou er tot 1981 (parttime) les blijven geven. Niet bevoegd, wel bekwaam. In de weekends maakte hij in Den Haag een driejarige opleiding Industrieel Vormgeven af. Sinds 1957 woonde en werkte Ad Braat op Schouwen-Duiveland. Met zijn gezin woonde hij eerst in een huisje in de Gouweveersepolder maar vanaf 1960, als conservator, in het Burgerweeshuis in Zierikzee. Deze voormalige patriciërswoning bood voldoende woon- en atelierruimte. Ad woonde toen op loopafstand van de in de Manhuisstraat gevestigde HBS, maar overbrugde die afstand toch graag per fiets! In 1958 was hij betrokken bij de oprichting van De Zeeuwse Kunstkring, die hem tijdens de zomertentoonstelling in de Sint Nicolaaskerk in Brouwershaven zal herdenken. De bel stond niet stil In de eerste zomervakantie stond de bel niet stil. De 'Braten' kwamen erachter dat de Regenten kamer van het Burgerweeshuis in alle officiële kunstgidsen stond. Velen wilden deze stijlkamer met goudleer behang en plafondschildering bekijken. Daar moest iets op bedacht worden! Het resulteerde in het naar Zierikzee halen van museale collecties. (5) (Vergeet niet dat in die jaren een cultureel tripje naar de Randstad een hele onderneming was. Zowel de Zeelandbrug 4

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 2000 | | pagina 6