De term beeldhouwen zegt veel over Ads manier
van werken: immers in klei houw je niet, je boet
seert het, je vormt ermee. Hij bouwde zijn beel
den op uit klei, stukje bij beetje, eindeloos kij
kend, nadenkend, iets erbij of weer eraf halend.
Zijn vrije werk en zijn werk gemaakt in opdracht
van particulieren is opgenomen in veel privé-
collecties.
Wereldwachter (1971) (brons)
(foto 'Ad Braat. 50 Jaar beeldhouwen 1944-
1994')
Visserslatijn Discussie over Quanta
Ik wil niet suggereren dat ik een kunstcollectie
heb maar, na eerder in het bezit gekomen te zijn
van een schaal van Tessa, mocht ik voor mijn
afstuderen in 1988 van mijn ouders een beeld
uitzoeken van Ad. Hoewel ik de afgelopen jaren
tijdens mijn vakantiewerk tijd genoeg had gehad
om mijn voorkeur te bepalen, mocht ik het van
Ad "altijd komen ruilen
De compositie stond bij Ad centraal. Een voor
stelling mocht dit dan ook niet verstoren.
In die zin was er in zijn visie ook geen verschil
tussen zijn figuratieve en abstracte werk. Zelf
meen ik een van de mooiste beelden, opge
bouwd volgens dit principe, gekozen te hebben:
Visserslatijn Discussie over Quanta.
Ondanks het ontbreken van een signatuur
(jeugdige hovaardij deed hem ooit besluiten om
zijn werk niet te signeren (7); het zou zó duide
lijk zijn eigen speciale stijl moeten vertegenwoor
digen dat het overbodig was om daar een signa
tuur aan te verbinden (8)) is het een echte Braat.
Het is een ruimtelijke compositie bestaande uit
twee figuren, waarbij het niet gaat om de details
maar juist om de houding en het gebaar.
Het beeld is echt ruimtelijk: het nodigt uit om
helemaal rondom te bekijken en ontsluiert dan
allerlei verrassingen: "Deze discussie over de
grootheid der dingen is een mooi voorbeeld
van een beeld met twee aanzichten. Voor de
compositie heb ik een van de figuren een extra
arm gegeven, en dat sluit dan zo goed dat het
geen mens opvalt." (9)
Wetende dat ik niet zo ruim behuisd was dat
ik mijn beeld ook daadwerkelijk de ruimte zou
kunnen geven die het eigenlijk nodig heeft, en
het meestal wat meer richting muur zou staan,
kreeg ik er een draaiplateautje bijgeleverd.
Opdat, al draaiende, de mogelijkheid bestaat
de optimale kracht van de compositorische
ordening te ervaren.
Expositie Ad Braat in De Vierschaar
Inmiddels ben ikzelf beeldend kunstenaar,
net als Ad lid van De Zeeuwse Kunstkring en nu,
na zijn onverwachte overlijden op maandag
31 januari 2000, krap twee weken na zijn 81e
verjaardag, gevraagd als gastcurator van de aan
hem gewijde expositie in De Vierschaar in het
Stadhuismuseum in Zierikzee.
De Werkgroep Gemeentelijke Musea Zierikzee
(10) heeft in augustus 1999 voorgesteld het
Stadhuismuseum en het Maritiem Museum
samen te voegen in het voormalig stadhuis van
Zierikzee (11, 12), zodat onder één dak een
'compleet beeld' kan worden gegeven van de
geschiedenis van Zierikzee en omgeving. Tot dat
'complete beeld' behoort ook: meer en actiever
aandacht besteden aan beeldende kunst/beel
dend kunstenaars van Schouwen-Duiveland.
Als aanvulling op bovengenoemd voorstel heb ik,
als lid van de Werkgroep, een discussienotitie
(13) geschreven, waarin de ideeën nader zijn
uitgewerkt. Samengevat komen deze neer op:
6
