Wat een gedoe, denk ik dan, terwijl die vrouwen
vroeger toch al zoveel te doen hadden! Rond
1900 werd dit mutsje nog gedragen. Het raakte
later uit de mode, en dat kan ik goed begrijpen,
want voor iedere wasbeurt moesten die drie
kantjes weer worden losgemaakt. Na wassen,
stijven en pijpen werden ze dan weer op de
schone muts genaaid. Niet iedere vrouw beschik
te over zo'n raamwerk met pennetjes in verschil
lende diktes. Dit werk werd ook wel uitbesteed,
Raamwerk met pennen waardoor een smal
kantje is geregen (foto M. E. Jansen - Glas,
Brouwershaven)
Houten opbergdoosjes voor pennetjes in
verschillende diktes (foto l/l/. M. Mol, Zierikzee)
heb ik me laten vertellen. De opmaak van de
muts kostte dan een kwartje.
Zo'n opgemaakt 'platje' kan men nog zien in het
Zierikzeese Stadhuismuseum en eveneens in het
Streek- en Landbouwmuseum Goemanszorg in
Dreischor. Het 'platje' werd gedragen over een
zwarte ondermuts, waarin de krullen waren vast
gemaakt.
S. Mol - Kleinepier
19