De Abeelen eind jaren '40 van de vorige eeuw (foto verzameling auteur)
Al het gemaaide koren werd opgeslagen in de
schuren van de drie boerderijen. Tot dorsen is het
nooit gekomen, want in de nacht van 3 op 4
december werd de gemeenschap plotseling aan
gezegd zich binnen enkele uren reisvaardig te
maken en te vertrekken, omdat de zuidkust van
Duiveland te gevaarlijk werd voor bewoning. Op
enkele kilometers afstand, aan de overkant van
het Keeten, zaten op het eiland Tholen immers
de geallieerden. De bezetter vreesde invallen van
die kant. Met alleen het hoognodige gingen de
bewoners met paard en wagen langs de zuidkust
van Duiveland naar Zierikzee. De volgende nacht
vervolgden zij in het donker hun weg over de
zeedijk, naar Haamstede. In deze plaats werden
zij bij gastvrije gezinnen ondergebracht. Enkele
weken later diende een deel van de mannen te
vertrekken naar Duitsland om daar tewerk te
worden gesteld. De rest van de groep bleef tot
het einde van de oorlog in Haamstede.
Dat de evacuatie van de groep geen onnodige
maatregel was geweest, bleek begin januari 1945
met name voor de hofstede De Abeelen.
Vermoedelijk hadden de geallieerden het vooral
gemunt op deze boerderij, omdat zij vermoeden
dat schuur een munitieopslagplaats van de
Duitsers was. Beschoten en bestookt met
brandbommen brandde de schuur, tot de nok
toe gevuld met koren, volledig af. Het woonhuis
met een groot deel van de inboedel raakte door
de beschietingen zwaar beschadigd. Ook de dub
bele arbeiderswoning naast deze gebouwen
werd totaal verwoest.
Na de bevrijding werd de westelijke helft van de
woning hersteld met behulp van de vrijkomende
materialen van de gesloopte oostelijke helft.
Naast het huis werd een noodschuur gebouwd
van stenen die men uit de puinhopen van de ver
brande voorganger haalde. De watersnood 1953
gaf deze noodoplossingen de genadeslag.
Na een bestaan van slechts 45 jaar kwamen de
solide gebouwen van hofstede De Abeelen in
Viane reeds aan hun eind.
Rinus van Langeraad KAzn.
23
