Cliché's aangetroffen in het parochiewinkeltje aan de Oude Haven (foto auteur)
Maar natuurlijk bezocht ik de Concertzaal vrij
regelmatig om de films die er in het weekeinde
werden gedraaid. Het was wat moeilijk zitten op
de houten klapstoeltjes met triplex zitting. Vooral
bij een lange film als 'Gejaagd door de wind'
was het een hele zit.
Speciale gebeurtenissen zijn me bijgebleven.
Zo bezocht ik eens met mijn vrouw een voorstelling
van de film 'Spartacus.' Na een halfuur hadden
we beiden schoon genoeg ervan en besloten het
in de pauze voor gezien te houden. Het was nog
best een probleem om buiten te komen, want de
buitendeur werd in die tijd na aanvang van de
voorstelling gesloten. Kaartjescontroleur Seijbel
zei tegen ons: "Jullie magge dur nie uut". Toen
we uitlegden, dat het onze bedoeling niet was na
de pauze nog terug te komen, geloofde hij ons
maar half maar deed uiteindelijk toch de deur
open onder de mededeling: "Ma jullie komme
dur nie mir in".
Een van zijn voorgangers maakte het nogal wat
bonter. Tijdens een komische film, kreeg een van
de bezoekers zo'n lachbui dat hij niet meer van
ophouden wist. Hij kreeg toen van de man te
horen dat hij onmiddellijk moest stoppen met
lachen. Het gevolg was dat hij nóg harder ging
lachen, waarna hij te horen kreeg: "Direct op
houden, anders ga je d'r uit".
Hoe het afgelopen is, weet ik niet. Ik heb het
verhaal van horen zeggen en weet eigenlijk niet
of het op waarheid berust.
Dat geldt ook voor die keer dat bezoekers bij de
ingang van de zaal per persoon twee sigaretten
kregen uitgereikt met het vriendelijke verzoek die
tijdens de voorstelling op te roken. Men wilde
uitproberen hoe de projectie van de film zich zou
houden met een zaal vol rook. Want geróókt
werd er tijdens de voorstelling. Ook toen dit later
niet meer was toegestaan, zag je nog her en der
rook omhoog kringelen. Nogmaals, ik weet niet
of beide gebeurtenissen waar gebeurd zijn,
maar ik vond ze te leuk om ze u te onthouden.
Het zou veel te ver gaan, om hier nog meer
herinneringen op te halen. Behalve bioscoop was
Mondragon natuurlijk ook de plaats waar de
voorstellingen van de Zeeuwse Volks Universiteit,
en de uitvoeringen van de muziekschool en Kunst
en Eer en in een grijs verleden, de gymnastiekv
erenigingen, plaatsvonden. En dit rijtje is zeker
niet compleet!
Jammer is het wel, wanneer straks alles tegen de
grond ligt. Daarom kan ik de beweegreden van
die mevrouw om ergens op in te schrijven,
heel goed begrijpen. Het verwondert u misschien
wanneer ik u na deze nostalgische terugblik
vertel, nergens op te hebben ingeschreven.
Maar behalve de zwart wit dia van mezelf, heb
ik nog iets wat onlosmakelijk bij de Concertzaal
behoort. Alweer enkele jaren geleden vond ik in
Booth's bazar - toen nog op de Oude Haven
gevestigd - een leuk uitziend doosje. Tot mijn
verrassing vond ik daarin de clichés die de
Zierikzeesche Nieuwsbode boven de wekelijkse
filmaankondiging plaatste: "1 maal p. week naar
de bioscoop" en op een andere "concertzaal
bioscoop". Tussen beide woorden, de afbeelding
van een vleugel. Het doosje bevatte verder onder
andere een cliché met daarop: "bioscoop Hotel
Bom Haamstede", want ook daar werden regel
matig films vertoond.
't Zal u denk ik niet verwonderen, dat ik een en
ander (zeker voor het luttele bedrag dat ervoor
gevraagd werd) onmiddellijk heb gekocht.
Adri M. Leijdekkers
18
