Verhuizen Als vader zo ver was met zijn verhaal nam hij een slokje van zijn koud geworden thee. Zijn oogjes schitterden maar verder zag je niks aan zijn gezicht. In het voorjaar van 1875 werden ze het beu in Kerkwerve. Ze gingen een pachter zoeken en rentenieren in Zierikzee. Een gezegde van Jan Zoeter was: 'Boeren geeft maar brood', met andere woorden: rijk wordt je er niet van. Pieter Gaanderse uit Brouwershaven tekende het pachtcontract. Hij nam de paarden en de koeien over, de wagens, ploegen, de grond en de een- en tweejarige meekrap. Jan en Pietje losten de hypotheek af en gingen een huis kopen in Zierikzee. Dat werd er een aan het Rodedorp4. Het aandeel in de Noordgouwse meestoof Willem III verkocht hij niet, dat hield hij voor zichzelf. Misschien dat dit meer opleverde dan gewone rente. Nu hadden noom Jan en moei Pietje nog neven wonen in Veere. De mannen waren 'rijkstonnenlegger op de Zeeuwse wateren' en dat was een goede betrekking volgens vader. Ze waren stikgoed met de neven. 'Kom naar Veere, wat heb je nou in Zierikzee te zoeken. In Veere is veel meer te doen', zelden die. Daar lieten ze hun oren naar hangen. Het huis in Zierikzee werd verhuurd en in Veere huurden ze zelf een huis. Op 24 augustus 1875 werden ze in het bevolkingsregister van de gemeente in Kerkwerve uitgeschreven naar Veere. 'Als noom Jan in die Veerse periode gestorven was, had er nooit een Van Damme aan de Heuvelsweg geboerd. Want het testament was ten voordele De eerste steen voor het nieuwe boerenhuis gelegd door een zoon van de pachter (foto collectie auteurs) van de Van Beverens', zei vader altijd. Maar met die leuke neven ging het een beetje over, noom Jan was meer boer dan varensgezel. Ze kregen ruzie. Zeven jaren hadden ze in Veere gewoond, op 26 juni 1882 gingen ze terug naar Zierikzee. Na een bezoekje aan de notaris Pieter Way te Zierikzee werd het testament weer veranderd. De Zoeters hebben nog twintig jaar samen in Zierikzee gewoond. In 1902 is moei Pietje gestorven, ze was bijna 82 jaar. Noom Jan overleed in 1905. In zijn laatste levensjaren werd op hem gepast door een nichtje, Pieternella Zoeter. 'Ostie' in Kerkwerve In de periode dat Jan en Pietje de boerderij verpachtten, ging Jan ook wel eens naar 'den ostie' kijken of de veldvruchten goed stonden. Op een morgen ging hij om kwart over vier 's ochtends op weg, dan kon hij er om vijf uur zijn. Dan begonnen de werkmensen met de arbeid. Hij was daar om die tijd, maar er was niemand te zien. Wat later kwam Gaanderse naar buiten en begon te melken, de waakhond zal hem wel wakker hebben gemaakt, 's Middags was hij weer terug bij Pietje en zei: 'D'r komt niks van terechte, ze laage [hierop volgde een Engelse krachtterm] allemaal nog op d'r nist'. Gaanderse heeft veertien jaar geboerd in Kerkwerve, toen ging hij naar de boerderij van zijn vader in Brouwershaven. In 1879 liet Jan Zoeter een nieuw woonhuis bouwen voor zijn pachter. Ze woonden toen zelf in Veere. Tijdens die bouw ging er iets mis, er waaide een muur om. De afrekening van het karwei met de ambachtslieden vond plaats in de voorkamer van het huis aan het Rodedorp, die hiervoor was gereserveerd. Piet Kesteloo, de smid van Kerkwerve vertelde dat ze evenveel 'Engelse krachttermen' als guldens toegeschoven kregen. Op 11 december 1905 werd de boerderij op verzoek van de erfgenamen openbaar verkocht in de 'sociëteit' van de weduwe Kanaar aan de Nieuwe Haven te Zierikzee. Onze grootvader woonde er toen al: op 1 augustus 1889 werd hij in Kerkwerve ingeschreven vanuit Ouwerkerk. De boerderij aan de Heuvelsweg heeft drie 'geslachten' Van Damme brood gegeven. 103 jaar hebben ze er gewoond. Een eeuw lang hebben ze er geoogst, behalve in 1944 en 1945 niet (inundatie) en in 1953 natuurlijk niet (watersnoodramp). 16

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 2004 | | pagina 18