(foto Commissie Excursie) gebouw weerspiegeld werd. Voila, twee paleizen! Precies op tijd eindigde de rondrit voor het Bureau de Tourism. Daarna was het tijd om de stad te voet te bekijken en op een terrasje een smakelijke lunch te gebruiken. 's Middags werd de groep in tweeën gesplitst: het ene gedeelte maakte een rondwandeling met een gids die hen 'de geheimen van de voorgevels' onthulde: het andere gedeelte ging naar het Palais des Beaux-Arts. Ik behoorde tot de laatste deel. Tot verrassing van onze begeleidster was de entree geheel gratis. Uren kun je in dit prachtige museum ronddwalen. Er hangen schitterende wandtapijten, er is een grote zaal met keramiek, de kelder staat vol met sculpturen.. Te veel om op te noemen, je moet een keus maken. Mijn vrouw en ik besloten naar de schilderijenafdeling te gaan. Het zou te ver voeren om alle doeken en doekjes, maar ook aquarellen en pentekeningen te beschrijven. Er hangen Vlaamse en Hollandse zeventiende- eeuwse meesters, maar ook een Picasso en een Goya. David is ruim vertegenwoordigd en zo kan ik nog wel even doorgaan. Men heeft mij verteld dat er in dit museum op het Louvre na de meeste kunstvoorwerpen zijn uitgestald. Om kwart over vier moesten we weer terug zijn, want van de heer Peter Vleugel kregen we nog een toegift na al dit moois, namelijk een rondleiding door de gotische hallenkerk, de Saint Maurice. Ook dit was zeer de moeite waard. Om vijf uur was het verzamelen geblazen, tijd om de terugreis te aanvaarden. Alles was tot dusver vlekkeloos op tijd verlopen, tot aan Terneuzen toe. Maar bij de plaatselijke chinees had men een beetje te lichtvaardig gedacht dat men een groep van tachtig man wel kon 'huisvesten' en ook nog van een maaltijd voorzien. De twee buschauffeurs konden er domweg niet meer in en waren genoodzaakt buiten naast hun bus te dineren. Over de kwaliteit van het eten niets dan lof, maar over de snelheid waarop diverse gasten aan hun bordje 'chinees' konden komen viel wel het een en ander af te dingen. Kortom; we waren een uur te laat. Maar je bent een kniesoor als je daarover valt na zo'n geslaagde dag. Kees Polderman 22

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 2004 | | pagina 24