PRAET hoord, maar hij bleef hardnekkig ontkennen het geld en de sieraden, die nog steeds werden ver mist, gestolen te hebben. Bij arrest van het Hooggerechtshof in Den Haag op 23 november 1827 werd de zaak van Gerard Sinon verwezen naar het Hof van Assisen in Middelburg. Sinon was inmiddels tien dagen daarvoor al naar de provinciehoofdstad overgebracht. Op 5 december 1827 nam het proces tegen hem een aanvang. Tijdens de zitting verklaarde hij opnieuw dat hij het geld en de sieraden niet had gestolen. Hij zei dat hij met ongeveer 55 gul den op zak in Zierikzee was aangekomen. Dat hij spullen bij Balten de Wit had achtergelaten kwam omdat hij die voorlopig niet nodig had en na de kermis in Oude Tonge weer zou ophalen. Van het geleende geld, zowel bij De Wit als bij Gommerina, verklaarde hij, dat niet hij maar zijn zoon dat had geleend en dat hij alleen borg had gestaan. Zijn schuld vanwege de op aanbetaling gekochte viool bij Tachi had hij op 14 september voldaan. Op 13 december 1827 deed het Hof uitspraak en omdat er geen voldoende bewijzen waren gele verd dat Gerard Sinon schuldig was, werd hij vrij gesproken. Vanuit Middelburg keerde hij terug naar Zierikzee, waar hij onder genot van een bor reltje bij Jan Buyterse zijn spullen kwam ophalen. Omdat het kluwen wol achterin de lade van het hoekbuffet was terechtgekomen, vergat de vrouw van Buyterse hem mee te geven en Sinon durfde er niet om te vragen. Met zijn kermisgezelschap trok hij verder het land in. Enige enige tijd later stierf hij in Leiden. J. H. Midavaine Geraadpleegde bronnen Zeeuws Archief (ZA), Rechterlijke Archieven 1796- 1838, inv.nr. 113 (vonnisnr. 2642). ZA, Inschrijvingsregisters Zeeuwse strafinrichtin gen, inv.nr. 219 (inschrijvingsnr. 872). EEN GESPREK MET ANDRÉ FLIKWEERT, DE NIEUWKOMER IN HET BESTUUR VAN STAD EN LANDE Het bestuur van de Vereniging Stad en Lande van Schouwen-Duiveland is weer voltallig met de toetreding van mr. A. S. Flikweert als nieuw lid. Zijn familie is diep geworteld in de Schouwen- Duivelandse geschiedenis. Het kan haast niet mis sen: wanneer iemand Flikweert heet, heeft hij of zij een stevige band met Schouwen-Duiveland. Sinds het huwelijk woonden André Flikweert en zijn echtgenote in Middelburg. Onmiddellijk na de verhuizing naar Zierikzee vorig jaar, werd hij gevraagd om een steentje bij te dragen in het ver enigingsbestuur. Waarom vroegen ze jou? Ik kom regelmatig bij het Gemeentearchief en heb daar vaak contact met leden of bestuursle den van Stad en Lande. Meestal houd ik me daar bezig met genealogie. Ik ben al heel lang lid van de Vereniging en bezoek soms ook de bijeen komsten. In Middelburg deed ik vrij veel naast mijn werk, vooral voor de kerk. Toen in augustus bekend werd dat we naar Zierikzee zouden ver huizen, liet ik me tegen een van de bestuursle den ontvallen dat ik wel eens 'iets' voor Stad en Lande wilde doen. Dat was niet tegen dovemans oren gezegd, er bleek net een bestuursvacature te zijn. Over het aanvaarden hiervan heb ik niet lang na hoeven te denken, want zoiets past prima bij mijn persoonlijkheid en interesse. Ik ben in 1968 geboren in Nieuwerkerk, als zoon van een fruitte ler aan de Sluisweg. Mijn jeugd bracht ik door in Nieuwerkerk. Op mijn zeventiende ging ik rechten studeren met als specialisatie staats- en bestuurs recht. Niet alleen rechten had mijn interesse, ook aan filosofie heb ik veel gedaan. De combinatie van beide vakgebieden blijkt heel zinvol tijdens het uitoefenen van mijn werk als officier van justi tie. Mijn beroepsachtergrond kan een goede aan vulling zijn op mijn bestuurslidmaatschap.' 10

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 2006 | | pagina 14