ïti m WELKOM IN DREISCHOR Aan sommige bijzondere dingen zijn we zo gewend, dat we ze over het hoofd zien of er nau welijks aandacht aan schenken. Dat gaat bijvoor beeld zo als we Dreischor vanaf de kant van Zonnemaire binnenkomen,en daar langs de weg een witte autoband in de berm passeren. "Welkom in Dreischor" roept het opschrift in het midden ons gastvrij toe. Bij het verlaten van het dorp in de omgekeerde richting wordt de hoop dat u nog eens terug komt, uitgesproken met de woorden "tot ziens". De bijzondere omlijsting van deze leus lijkt geen relatie te hebben met de tekst. En dat is ook zo, aanvankelijk omvatte de band een heel andere boodschap. Benzinepomp te Dreischor (foto ca. 1965; part. bezit) In 1959 ging J. M. Krijnse Locker, eigenaar van een vervoersbedrijf te Dreischor, aan de Stoofweg ben zine verkopen. Het was de eerste echte benzine pomp van het dorp, alhoewel K.Telle aan de Ring, op nummer 22, al eerder benzine verkocht. Telle had een verrijdbaar tankje met pomp, dat overdag tussen de bomen aan de Ring stond en 's avonds binnengehaald kon worden. Krijnse Locker had een echte benzinepomp aan laten leggen, met een ondergrondse tank. De brandstof werd geleverd door de firma Gebroeders Broere te Dordrecht en het benzinemerk was dan ook GB. Er werd een ver gunning aangevraagd en verkregen. In augustus van dat jaar diende de firma Broere een aanvraag in bij Gedeputeerde Staten van Zeeland om aan de Stoofweg een aanduidingsbord te mogen plaatsen voor het benzinestation. Ingesloten werd een teke ning en beschrijving hoe dit eruit zou gaan zien. Het zou een witgelakte autoband worden, met in het midden een rood gelakt houten bord gemon teerd. Aan de ene zijde: "pomp GB 110 m". Aan de achterzijde: "Dank U". Een origineel idee en goed passend bij het doel. De aanvraag werd doorgestuurd naar de 'Schoonheidscommissie van Schouwen-Duiveland'. Deze zag het nut van een aanduidingsbord voor een pompstation niet in. Het tankstation zelf was al duidelijk genoeg te zien! Kennelijk was het geen bindend advies, want de aanduiding kwam er toch. Nico Verjaal schilderde de band en het bord. Op een gegeven moment was het pompstation klaar en kon het in gebruik gesteld worden. Loco-burgemeester L. M. Moermond was gevraagd de opening te verrich ten. Daartegen had hij geen bezwaar, want de ceremonie zou bestaan uit het voltanken van zijn personenauto. Wie zou daar nee tegen zeggen! Aangezien zelfbediening toen nog niet gebruike lijk was, deed Rien Mol, de jongste bediende van de zaak, dit voor hem. Het was een gezellige bij eenkomst. Moermond merkte in zijn toespraak op, dat de 'G' van 'GB' er wel wat vreemd uitzag*. Verjaal schrok ervan en herstelde de fout zo snel mogelijk. De autoband werd een bekend object in de omgeving. Toen Krijnse Locker besloot uit de zaak te stappen, namen de jongste bediende en diens vrouw de zaak over. In ongeveer 1970 stop ten ook zij ermee, het pompstation was niet meer rendabel. Vanaf dat moment stond het aandui dingsbord daar zonder enige functie. Mol sloopte het rode gedeelte er uit, maar de band bleef staan. Iemand opperde het idee om hierin een nieuw bord in een andere kleur aan te brengen en de tekst te vervangen door "Welkom in Dreischor". Het geheel zag er eerst niet zo netjes uit en op een gegeven moment heeft kunstenaar Gust Romijn, op verzoek van gemeenteopzichter M. Snijders, fraai gestileerde letters erop aangebracht. En zo staat de autoband al bijna vijftig jaar op zijn plaatsje in de berm van de Stoofweg. Tegenwoordig wordt hij in het voorjaar zelfs omringd door een zee van gele narcissen. Maar ook het witte fluitekruid dat er wat later naast staat, geeft er een bijzonder accent aan. Mooi of lelijk, oubollig of niet, "Welkom in Dreischor" hoort erbij en is zo langzamerhand niet meer weg te denken. 22

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 2006 | | pagina 24