nogal lang gebleven. Bij het inpakken assisteer ik
trouwens nog steeds, en met plezier.
Tussen haakjes: Mijn vrouw schreef wel een artikel
voor het blad. Het ging over de grote verscheiden
heid aan vormen van makelaars aan huizen. Dat is
een stuk hout dat boven aan de top van een spits
gevel de boeiboorden makelt ofwel verbindt. De
interesse voor de kleine monumenten zit er bij ons
beiden in. Soms kwam er iemand met de vraag of
Lenie een makelaar voor hen kon ontwerpen.
Eens heeft ze voor het vakantiehuis van een tand
arts in Zonnemaire een ontwerp gemaakt.
Mensen leggen daar graag iets persoonlijks in, zo
ook deze man. Hij was een echte wijnliefhebber
en daarom ontwierp ze een makelaar met een
druiventros en een glas er in. Driemaal raden wat
de beloning was: natuurlijk een goede fles wijn!
Is er in jouw tijd veel veranderd aan het blad?
Dat kun je wel zeggen. Allereerst de kleur van het
kaft. Eerst was het lichtblauw, toen werd er geko
zen voor groen en nu is deze donkerblauw. Ik vind
de lichtblauwe kleur nog steeds het mooist. En
dan de drukker. Eerst was het Lakeman en
Ochtman, daarna De Vries Communicatie en nu
zijn we weer bij nummer een terug. Ook zijn er
wel eens rubrieken verdwenen of toegevoegd. En
dan natuurlijk de collega's redactieleden. Goede
herinneringen heb ik vooral aan Edgar Sinck,
Mieke en Chiel Overbeeke, Johan van Sloten, Anja
Romijn, Saskia Eggink en natuurlijk aan Sander
den Haan. Maar ook met de anderen was het
steeds plezierig werken.
Wat heb je nog meer omhanden?
Een andere hobby beoefen ik ook al geruime tijd.
Ik ben jaren geleden lid geworden van de schaak
club hier op het eiland en op den duur schaakles
gaan geven aan schoolkinderen. Eerst gebeurde
dat onder schooltijd, maar dan was er altijd een
flink gedeelte jeugd dat eigenlijk niet geïnteres
seerd was, maar toch moest meedoen. Op een
gegeven moment hebben we het tijdstip verzet
tot na schooltijd, waardoor nu alleen de kinderen
komen die het echt leuk vinden. Dat is veel leuker.
Verder heb ik veel werk in de grote tuin achter ons
huis. We zijn eigenlijk altijd bezig. Onlangs heb
ben we een gevelsteen in de muur van de voor
malige werkplaats aan laten brengen. Het ont
werp is van Lenie zelf. Er is een handboor op afge
beeld. Ze heeft deze in klei uitgevoerd en laten
bakken. Het was mijn taak om de steen in de
gevel aan te brengen. Het ziet er oud uit, maar is
dus nieuw en het staat prachtig. We blijven bezig!
Afscheid
Hoewel nog gezond en vief heeft Jan gemeend te
moeten bedanken voor zijn aandeel in Stad en
Lande. Gezien zijn leeftijd en de lange duur van
zijn vrijwilligersverband is dit logisch. Wij, als ove
rige redactieleden, zijn hem dankbaar voor zijn
inzet. Hij gaat de archieven in als een als een
gezellig, bescheiden, begaafd en actief lid, aan
wie de Vereniging veel te danken heeft. Net als
aan zijn echtgenote. We hopen Jan en Lenie dan
ook nog vaak in goede gezondheid op de bijeen
komsten te ontmoeten.
Betty Blikman-Ruiterkamp
Toen vouwde de onderwijzer de Zierikzee-
sche Nieuwsbode open en las met luider stem,
zoodat allen het nog eens duidelijk hooren
konden, den brief voor van Sint-Nicolaas,
waarin deze aan de kinderen en de burgers
van Zierikzee meedeelde, dat hij zelf, in hoogst
eigen persoon, zou komen, begin December, in
Zierikzee!
11
