VERSLAG VAN DE NAJAARSEXCURSIE NAAR AKEN OP 6 SEPTEMBER 2008 Hans Erbrink Zoals het de laatste jaren gebruikelijk is worden de reisdoelen van de excursies afgewisseld: het ene jaar binnen Nederland, het andere "over de gren zen". Tot op heden werden steeds belangrijke plaatsen in België en Noord-Frankrijk aangedaan, maar Duitsland was nog een stap te ver. Tot dit jaar: we gingen met een volle bus (helaas moesten twee mensen op het allerlaatste moment afhaken) via België op weg naar Aken en genoten van koffie met vlaai-gebak in Heerlen. Vandaar was het maar een half uurtje naar Aken. Precies op de geplande tijd kwamen we daar aan. We bezochten eerst het Rathaus. Alle belangrijke te bezoeken gebouwen liggen binnen een straal van een paar honderd meter van elkaar: het oude centrum van Aken is qua omvang met Zierikzee te vergelijken. Het Rathaus staat op de plaats waar eens Karei de Grote zijn lievelingspaleis vestigde. Een maquette van deze "Kaiserpfalz" was in de raadszaal te bewonderen en werd door Peter Vleugel van deskundig commentaar voorzien. In deze zaal hingen ook schilderijen van Napoleon en zijn vrouw Josephine. Hij voelde zich als keizer zeer met Karei de Grote en de stad Aken verbon den. In het trappenhuis naar de Feestzaal hingen foto's van alle belangrijke politici die een rol bij het tot stand komen van het moderne Europa hebben gespeeld. Maar ook een portret van Koningin Beatrix ontbrak in die rij niet. De Feestzaal zelf was een indrukwekkende ervaring. Met name de prachtige fresco's, die belangrijke gebeurtenissen uit het leven van Karei de Grote verbeeldden. In de Tweede Wereldoorlog is het Rathaus zwaar beschadigd en het heeft jaren geduurd voor het weer in zijn oude glorie te zien was. In Aken werden alle Duitse koningen gekroond. De keizerskroon werd daarna in Rome verleend, dit alles in de tijd van het "Heilige Roomse Rijk van de Duitse Natie", dus tot rond 1800. Daarna was het lunchtijd en zocht ieder een plek je op een van de vele terrassen, want het was lekker weer en dus zat men bij voorkeur buiten. Ons volgende bezoek gold het "Couven-muse- um", een pand met 25 kamers die in verschillen de stijlen zijn ingericht. In de kelder bevonden zich prachtige complete tegeltableaus, zeer de moeite waard; boven waren prachtige geschilderde land schappen uit de Biedermeiertijd te bezichtigen. Ons laatste bezoek gold de schatkamer van de Dom en daarna de Dom zelf. Indrukwekkend was de rijkdom in de schatkamer. Daar was onder andere een in goud gevat relikwie van Karei de Grote te zien. In het schrijn in de Dom is een ander bot te zien dat, volgens het DNA profiel dat hiervan afkomstig is, van dezelfde man moet zijn. Of het daadwerkelijk ook om de botten van Karei de Grote gaat blijft natuurlijk de grote vraag. Interessant was een "reliëf-schilde rij", voorstellend de opstanding van Jezus. Op afstand gezien leek het net of hij uit het graf oprees, van dichtbij -waar vroeger de priester stond- was het een plat vlak. De toeschouwer mocht dit schilderij dus alleen op afstand zien, opdat hij als ongelovige tot geloof zou komen. De Dom zelf is een bezoek ten volle waard. In Ravenna had keizer Karei de grote achtkantige kapel gezien. Die liet hij in Aken nabouwen. De Romaanse Kapel met zijn ronde bogen werd diverse malen uitgebreid; eerst met een Gotisch koor, later met Barokke koepels. Rond vijf uur was het tijd om de terugreis te aan vaarden. In Eindhoven hebben we heerlijk gedi neerd en werden aldaar door Oranjefans op een ware serenade vergast: er was die avond een oefenwedstrijd van het Nederlands elftal en het hele plein zag zwart van oranje, als u die beeld spraak kunt volgen... De hele dag hebben we het reisschema aardig kunnen volhouden, maar nu ging het fout: de Chinees had meer tijd nodig dan wij hadden inge ruimd: zodoende kwamen we moe maar voldaan rond 22.45 uur weer in Zierikzee aan. 3

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 2008 | | pagina 5