VERSLAG VAN DE NAJAARSEXCURSIE NAAR
AKEN OP 6 SEPTEMBER 2008
Hans Erbrink
Zoals het de laatste jaren gebruikelijk is worden de
reisdoelen van de excursies afgewisseld: het ene
jaar binnen Nederland, het andere "over de gren
zen". Tot op heden werden steeds belangrijke
plaatsen in België en Noord-Frankrijk aangedaan,
maar Duitsland was nog een stap te ver.
Tot dit jaar: we gingen met een volle bus (helaas
moesten twee mensen op het allerlaatste moment
afhaken) via België op weg naar Aken en genoten
van koffie met vlaai-gebak in Heerlen.
Vandaar was het maar een half uurtje naar Aken.
Precies op de geplande tijd kwamen we daar aan.
We bezochten eerst het Rathaus. Alle belangrijke
te bezoeken gebouwen liggen binnen een straal
van een paar honderd meter van elkaar: het oude
centrum van Aken is qua omvang met Zierikzee te
vergelijken.
Het Rathaus staat op de plaats waar eens Karei de
Grote zijn lievelingspaleis vestigde.
Een maquette van deze "Kaiserpfalz" was in de
raadszaal te bewonderen en werd door Peter
Vleugel van deskundig commentaar voorzien. In
deze zaal hingen ook schilderijen van Napoleon
en zijn vrouw Josephine. Hij voelde zich als keizer
zeer met Karei de Grote en de stad Aken verbon
den.
In het trappenhuis naar de Feestzaal hingen foto's
van alle belangrijke politici die een rol bij het tot
stand komen van het moderne Europa hebben
gespeeld. Maar ook een portret van Koningin
Beatrix ontbrak in die rij niet. De Feestzaal zelf
was een indrukwekkende ervaring. Met name de
prachtige fresco's, die belangrijke gebeurtenissen
uit het leven van Karei de Grote verbeeldden.
In de Tweede Wereldoorlog is het Rathaus zwaar
beschadigd en het heeft jaren geduurd voor het
weer in zijn oude glorie te zien was.
In Aken werden alle Duitse koningen gekroond.
De keizerskroon werd daarna in Rome verleend,
dit alles in de tijd van het "Heilige Roomse Rijk van
de Duitse Natie", dus tot rond 1800.
Daarna was het lunchtijd en zocht ieder een plek
je op een van de vele terrassen, want het was
lekker weer en dus zat men bij voorkeur buiten.
Ons volgende bezoek gold het "Couven-muse-
um", een pand met 25 kamers die in verschillen
de stijlen zijn ingericht. In de kelder bevonden zich
prachtige complete tegeltableaus, zeer de moeite
waard; boven waren prachtige geschilderde land
schappen uit de Biedermeiertijd te bezichtigen.
Ons laatste bezoek gold de schatkamer van de
Dom en daarna de Dom zelf.
Indrukwekkend was de rijkdom in de schatkamer.
Daar was onder andere een in goud gevat relikwie
van Karei de Grote te zien. In het schrijn in de
Dom is een ander bot te zien dat, volgens het
DNA profiel dat hiervan afkomstig is, van dezelfde
man moet zijn. Of het daadwerkelijk ook om de
botten van Karei de Grote gaat blijft natuurlijk de
grote vraag. Interessant was een "reliëf-schilde
rij", voorstellend de opstanding van Jezus. Op
afstand gezien leek het net of hij uit het graf
oprees, van dichtbij -waar vroeger de priester
stond- was het een plat vlak. De toeschouwer
mocht dit schilderij dus alleen op afstand zien,
opdat hij als ongelovige tot geloof zou komen.
De Dom zelf is een bezoek ten volle waard. In
Ravenna had keizer Karei de grote achtkantige
kapel gezien. Die liet hij in Aken nabouwen. De
Romaanse Kapel met zijn ronde bogen werd
diverse malen uitgebreid; eerst met een Gotisch
koor, later met Barokke koepels.
Rond vijf uur was het tijd om de terugreis te aan
vaarden. In Eindhoven hebben we heerlijk gedi
neerd en werden aldaar door Oranjefans op een
ware serenade vergast: er was die avond een
oefenwedstrijd van het Nederlands elftal en het
hele plein zag zwart van oranje, als u die beeld
spraak kunt volgen...
De hele dag hebben we het reisschema aardig
kunnen volhouden, maar nu ging het fout: de
Chinees had meer tijd nodig dan wij hadden inge
ruimd: zodoende kwamen we moe maar voldaan
rond 22.45 uur weer in Zierikzee aan.
3