Jacob Mees tijdens de Vierdaagse te Nijmegen 1957.
BronMachteld van Limburg Stirum 'De Historische
tuin 'Schoonoord' nader bekeken'. Stichting
Historische Publicaties Rotterdam 2005.
hij eigenaar van de buitenplaats der Boede te
Koudekerke. Dit werd in de oorlog echter gevor
derd door de bezetter. Daardoor kreeg Mees een
aversie tegen het pand en verkocht het nadien. In
die tijd bezat hij al een vakantiehuisje op
Schouwen-Duiveland, aan de Kampweg te
Westenschouwen. Hij noemde het het Mezen-
nest. Maar ook kocht hij later een geschutsbunker
in de duinen, uit de Tweede Wereldoorlog aan,
vanwege het fascinerende zeezicht. Het stond
rechts van de trap bij de duinovergang in
Westenschouwen. Hij gaf het de naam het
Meeuwennest. Het diptiek kreeg daar een plaatsje
aan de muur. Omdat de schilderstukken te groot
waren om ergens op te hangen, werd er aan de
bovenzijde een stuk van ongeveer een halve
meter af gesneden. Mees liet eens iets aan het
Meeuwennest verbouwen. Metselaar van der Pol,
werkzaam bij aannemer Prince, moest dat karwei
uitvoeren. Hoewel waarschijnlijk sterk, was hij ook
slim. Zijn probleem om het materiaal boven te krij
gen, loste hij als volgt op: aan de voet van de trap
legde hij de stenen op een hoop, ging er zelf naast
zitten en vroeg elke strandganger er een mee naar
boven te nemen. Dit plan slaagde uitmuntend en
zonder inspanning zijnerzijds. De bunkers gelegen
binnen de grens van honderd meter tot de vloed
lijn, werden in ongeveer 1962 verwijderd. Mees
raakte zijn vakantiehuis-met-zeezicht kwijt en
daarmee waarschijnlijk ook een goede plek om
het enorme schilderij op te hangen. Misschien
heeft het toen nog enige tijd aan de wand van zijn
boerderij De Oude Hof aan de Lageweg 14 te
Westenschouwen gehangen. Daar en in de
Rotterdamse Parkflat sleet Jacob Mees zijn laatste
levensjaren. Hij overleed in 1970. Diverse mensen
weten zich Jacob Mees nog te herinneren. Een van
zijn liefhebberijen was wandelen. Toen hij in 1957
uit de firma trad, ging hij trainen voor de vierdaag
se en liep mee. Ook op Schouwen-Duiveland wan
delde hij veel. Een tocht van Westenschouwen
naar Bruinisse kwam regelmatig voor. In zijn grote
rugzak zat welgeteld één sinasappel. Terug hoefde
hij niet te lopen, zijn chauffeur haalde hem op de
afgesproken tijd in Bruinisse op met zijn Jaguar.
Geschenk voor het museum
In 1964, al enkele jaren voor zijn dood, schonk
Jacob Mees het diptiek aan het Zierikzees
Maritiem museum in de Noordhavenpoort. In
1982 werden de beide delen gerestaureerd, door
de restauratoren J. Deuss en L. Marchand. Zij kon
den uit de staat van het geheel opmaken dat dit
ooit behangselschilderijen waren geweest. Er was
veel aan te herstellen. Het had beschadigingen
opgelopen, welke ooit gerepareerd waren door
aan de achterzijde op die plekken linnen te plak
ken. Vocht- en schimmelwerking maakten deze
reparaties weer zichtbaar. Het grootste deel ver
toonde zelfs een gat en een scheur in de lucht en
in de kleinere zat er net boven de horizon een
winkelhaak. De raamconstructies waren ondeug
delijk, waardoor er plooien in de kunstwerken
waren ontstaan. Dankzij hun werk is het diptiek
weer in goede staat en vanaf volgend jaar in het
vernieuwde museum weer te bewonderen.
8
