EEN SNOTNEUS OP HET DISTRIBUTIE KANTOOR Peter Noordermeer 'Door weer en wind op de fiets bonkaarten afleveren' De Meelstraat omstreeks 1920; rechts het oude postkantoor waarin in 1939 het distributiekantoor werd geves tigd. Fotocollectie Gemeentearchief Schouwen-Duiveland, ZM 2034. Fotograaf H.G krom 'ik ben daar als zeventienjarig meisje begonnen. Ik was nog maar een snotneus en moest een baantje zoeken, anders liep je kans dat je in de Westhoek voor de Duitsers moest gaan werken. En daar had ik geen zin in. En ik wilde eigenlijk ook wel onder mijn moeders vleugels vandaan. We woonden op Zuid-Beveland. Ik ben van 1923, dus dat moet in 1940 zijn geweest, ik heb netjes gesol liciteerd en zo kwam ik op het distributiekantoor terecht. Dat was in de Meelstraat, in het oude postkantoor, waar nu dat lelijke gebouw staat. Meneer J. van den Berge was daar toen directeur. De distributie was al in 1939 opgezet door de Nederlandse regering met de invoering van de Distributiewet, maar toen ik er kwam werken, waren de Duitsers de baas. We waren immers bezet. Om de drie weken had ik een week vrij. 'in het begin zat ik in de uitreikingsploeg, zo heet te dat, met nog een stel jongelui. We moesten onder meer op de fiets de dorpen af om bonkaar ten af te leveren. Steeds naar een vast punt. Elke dag een dorp. Dat was niet altijd even leuk, voor al niet als het rotweer was. Af en toe was je drijf nat. En het leek wel of je altijd wind tegen had, welke kant je ook op fietste. We gingen steeds twee aan twee. In de winter was dat soms een ijs koude bedoening. Dan kwamen we aan in zo'n koud lokaal. Dan deden ze de kachel wel aan, maar voordat je goed en wel warm was, moest je alweer verder. Dat je overvallen zou kunnen wor den omdat je een tas vol bonnen bij je had, kwam niet eens in je op. Het is trouwens ook nooit gebeurd. Het was een andere tijd. 'Het was een rare tijd. Je kon eigenlijk niemand vertrouwen. Er waren natuurlijk NSB'ers die je in de gaten hielden. Op een gegeven moment kwa men ze erachter dat ik een week in de maand niet werkte. Ik liep de kans dat ik die week dan voor de 11

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 2013 | | pagina 15