WATEROPSLAGTANK TUINBOUWBEDRIJF
SIRJANSLAND MOET VOLDOEN AAN
LANDSCHAPPELIJKE INPASSING
7
Aize Meintema, secretaris Commissie Planologie
Stad en Lande krijgt deels gelijk
Stad en Lande heeft een succesje geboekt met
een bezwaarschrift tegen een verleende omge
vingsvergunning voor uitbreiding van een kas met
een stookruimte en een warmteopslagtank (wot)
van 12 meter hoog en 20 a 24 meter doorsnee)
aan de Noord Hogeweg 1a te Sirjansland.
Sinds 1996 maakt Stad en Lande zich er sterk
voor dat door het aanleggen van (bijvoorbeeld
wallen met) groensingels rondom het glastuin
bouwgebied, de glastuinbouw op Duiveland niet
te sterk beeldbepalend is in het landschap, met
andere woorden dat de glastuinbouw een land
schappelijke inpassing krijgt. Op 24 juli 2002 heeft
de Raad van State dat zelfs aan de gemeente ver
plicht gesteld. Maar het gemeentebestuur heeft
zich van die verplichting tot aan de behandeling
van ons beroepschrift bij de Raad van State in
2010 niets aangetrokken met als excuus: we heb
ben geen wettelijke mogelijkheden om dit af te
dwingen. Weliswaar hebben wij in december 2010
dit beroep verloren op andere gronden (te weten
de mogelijkheid in het Bestemmingsplan voor
vrijstelling voor hoge kassen van 11 en waterbuf
fers van 12 meter hoogte), maar sindsdien heeft
de gemeente bij het maken van een nieuw
Bestemmingsplan voor het bewuste kassen-
gebied wel enige aandacht geschonken aan de zo
belangrijke landschappelijke inpassing.
in de periode hierna is Stad en Lande eenmaal
betrokken geweest bij het overleg met de
gemeente, de landschapsarchitect en de tuinders
van Sirjansland over het ontwerp voor landschap
pelijke inpassing van de kassen. Toen begin 2012
het ontwerpbestemmingsplan ter inzage lag, was
de Commissie Planologie van Stad en Lande
uiterst nieuwsgierig hoe nu de landschappelijke
inpassing in het Bestemmingsplan was opgeno
men, maar meer nog hoe die zou kunnen worden
afgedwongen. De opzet was redelijk maar over de
voorwaarden en de te realiseren mogelijkheden
waren we, en zijn we tot op heden, erg sceptisch.
Er was nog een ander onderwerp in het ontwerp
Bestemmingsplan waarvan we het noodzakelijk
achtten een zienswijze in te dienen. Dit ging over
een toegezegd wandelpad door het gebied dat
niet was terug te vinden en de kleur van de wot.
De kleur moest nu donkerrood worden. Wij von
den die kleur veel te dominant in het landschap.
Er is door de landschapsarchitect een beeldkwali
teitsplan gemaakt waarin de wot's wit of zilver
kleurig moesten worden. Bij de behandeling van
onze zienswijze door de gemeente werd ons ver
zekerd dat het wandelpad er echt komt en dat het
beeldkwaliteitsplan door de Raad is vastgesteld
als onderdeel van het Bestemmingsplannen; dus
de kleur van de wot wordt wit of zilver/lichtgrijs.
De warmteopslagtank bij Sirjansland (foto Peter Noordermeer).
