Familie Rost van Tonningen woonde in Zierikzee Door Betty Blikman-Ruiterkamp Terwijl ik bezig was met een zoektocht in het Zierikzeese bevolkingsregister naar bewoners van een huis in de Nieuwe Bogerdstraat, stuitte ik op de familienaam Rost van Tonningen. Er was onmiddellijk herkenning. Was dat niet de naam van een oorlogsmisdadiger? En die naam kwam in Zierikzee voor? Dat vroeg om nader onderzoek. De oorlogsmisdadiger Tot in het begin van de eenentwintigste eeuw dook de naam Rost van Tonningen van tijd tot tijd op in de media. Florence (Florrie) Fleubel (1914-2007), weduwe van Meinoud Marinus Rost van Tonningen (1894-1945) wist steeds weer schokkende uitspraken te doen. De pers schonk hier altijd ruimschoots aandacht aan. Voor diegene die niet weet waardoor Rost van Tonningen berucht is geworden, volgt hier een korte uiteenzetting. Meinoud Marinus Rost van Tonningen kwam van goeden huize. Zijn vader was arts, zijn grootvader beroepsmilitair. De oudste broer van Meinoud, vice-admiraal Nicolaas Albertus, was onder andere grootmeester van koningin Juliana. Zijn middelste broer Wim bracht het tot hoofdingenieur bij oliemaatschappij bpm. in 1936 gaf Meinoud Marinus Rost van Tonningen zijn zeer goede baan bij de Volkenbond in Wenen op, waar hij vanaf 1931 steeds sterkere antisemitische en anticommunistische denk beelden had ontwikkeld. Terug in Nederland ging hij zich geheel aan het nationaalsocialisme wijden. Rost van Tonningen stond bekend als iemand die altijd ruzie zocht: een man met een fel en gedreven karakter. Zo fel, dat hij in 1939 een dag geschorst werd als Tweede Kamerlid. De aanleiding was een handgemeen in de ver gaderzaal. Kort voor de Duitse inval in 1940 interneerde men hem zelfs enige tijd als staats gevaarlijk persoon. Samen met twintig andere gelijkgezinden werd hij een paar weken 'onder gebracht' in Fort Prins Frederik in Ooltgens- plaat. Na via België en Frankrijk in het Verenigd Koninkrijk te zijn beland, werd hij daar op den duur toch vrijgelaten. Hij keerde terug naar Nederland en werd politiek nog actiever dan tevoren.1 Als hoge NSB'er was hij een vertrou weling van Himmler (Reichsführer SS) en was bij hem kind aan huis. In 1941 werd hij benoemd tot secretaris-generaal van het departement van Financiën en volgde hij L.J.A. Trip op als pre sident van de Nederlandsche Bank. Zijn beleid leidde tot een zeer grote inflatie. Hij klom op tot de rang van Obersturmführer en werd plaats vervangend leider van de nsb. Op 8 mei 1945 namen de Canadezen hem gevangen en belandde hij in de Scheveningse gevangenis. Daar pleegde hij - nog voor hij berecht was - zelfmoord. Er deden geruchten de ronde dat het geen zelfmoord zou zijn, maar moord. Zijn tweede echtgenote, Florrie Heubel, heeft dit laatste altijd volgehouden. Zij overleefde hem tot maart 2007. De media berichtten zo nu en dan over de 'zwarte weduwe', die heel haar leven de idealen van haar man en het nationaalsocia lisme uitdroeg. Het is duidelijk: de naam Rost van Tonningen staat tot in de huidige tijd in een kwade reuk. De kinderen van het echtpaar namen in de jaren tachtig van de vorige eeuw openlijk afstand van de politieke standpunten van hun ouders. Rost van Tonningen in Zierikzee Het leven van de stamvader van het geslacht Rost van Tonningen startte ietwat bijzonder. Jacob (1753-1826) was een buitenechtelijke zoon van de juweliersdochter Maria Barbara van Tonningen van Ruijven (Delft 1717-1791). Zij verklaarde dat Jacob Rost, huisknecht van beroep, de vader van het kind was. Aangezien er verder niets bekend is over deze man, wordt aangenomen dat hij al voor de geboorte van het kind overleden was. Jacob jr. kwam in 's-Gravenhage ter wereld, in het huis van een broer van Maria Barbara's 'getrouwe vriend' 1 Lees voor meer informatie over deze periode het verhaal: De 21 gedetineerden. Op www.zuidfront-hollandi940.nl 14

Tijdschriftenbank Zeeland

Stad en lande | 2014 | | pagina 16