- 6 -
Tenslotte stonden we voor de afheiningsdraad, die de scheiding vormde
sen de duinen achter het slot en het veel grotere complex van de Sta
duinen, over welke laatste een andere jachtopziener het toezicht had.
eindigde daar onze tocht, wat me wel pan het hart ging. Op enige afst
voor ons uit toch zag ik andere vogels in de lucht, grote, witte meeu
Enkele kwamen ons al tegemoet onder voortdurend "gak-gak" en "klinu-k
i!,t Zijn kollen" zeiden de jongens, in de hoeken "zilvermeeuwen". Ik k
ze. V/ij noemden ze "Chó-chen", Of ze daarginds ook nesten hadden? "Ja"
den de jongens, "grote nesten, ook op de grond, met eieren zo groot
vuist, tot drie in een nest". Of ze in het terrein waar we waren niet
den? "Nog niet" was het antwoord, "maar ze komen elk jaar meer naar 1
nen. Met een jaar of vier wachten we ze wel aan deze kant van de draa
Op raad van de jongens wendde ik me een volgende dag tot de jachtopzi
van het Staatsduin en kreeg zonder aarzelen diens toestemming, om da
fotograferen zoveel ik wilde, plus de volle medewerking van. zijn kant
wees me de nesten van meeuwen en andere vogels in zijn gebied aan. Of
wel eens een kollenest gevonden had met 4 eieren als uitzonderingsgev
Als curiositeit zou ik van zulk een nest gaarne een opname doen. Hij hi
nerde het zich niet en zei; "maar dat spelen we gauw klaar". Hij we_
even later terug met een kol-ei en legde dat bij de drie in het nest
mijn camera stond opgesteld. Nu kun je een nest van 4 fotograferen". Oi
gela,ch en gescherts beduidde ik hem, dat dit de bedoeling niet was, mi
liet me toch verleiden, om zijn moeite en goede wil te waarderen, de o
te doen. Overbodig te zeggen, dat deze foto nimmer als een "zeldzaal
van vier" door mij gepubliceerd is.
Om de zilvermeeuw op de gevoelige plaat te krijgen werd een moeizame j
van meerdere seizoenen. De grote vrije vogels moesten va.n camera en tei
niets hebben. Ook was het niet rustig in de duinen. De nesten werden
vaak geroofd. Zelfs 's-na,chts, want de grote nesten met de grote eierf
waren bij het nachtlicht va.n de maanden mei en juni gemakkelijk te onde
scheiden. Dit akles maakte de vogels uitermate schuw en ongenaakbaar,
ten die ik 's za,terda,gs vond waren een week later geroofd. Daarom reet
per fiets op den vrijdagavond naar het duin om een geschikt nest te zót
tegen de volgende morgen. Een van de jongens van het slot ging met me
net duin in. De meeuwen nestelden, zoals de jongens voorzien hadden,
ook in de "Slotduinen" waar meer toezicht was en minder eieren werden
raapt. We vonden een nest met drie eieren, dat me voor een foto geschi
leek. Mijn makker legde zich languit op de grond, het hoofd na,ast het
en keek in de richting van de vuurtoren, "Dat is 'n hof", zei hij, 'k
niets van de toren, dus zien ze van de toren de meeuw niet op het nesi
ten", 't Was in de eerste wereldoorlog en de landweermannen op de tore
zochten va.n hun hoge post de duinen af naa.r op het nest zittende meeu*
Zij onthielden de juiste plaats en gingen later de eieren halen. Achte]
nest groeven wij een diepe kuil welke wij overdekten met helmwortels. Né
ly'ks had ik me de voegende morgen met mijn materiaal in deze kuil geïn,
leerd of de meeuw kwam op het nest. Een imposant gezicht, de fiere dui
gel zó dicht voor me. De sluiter ging en de vogel was gekiekt. Mijn 1e
name van de zilvermeeuw, 3 juni 1916.
Als dan de oorlog afgelopen is, wordt geconstateerd dat de meeuwenbevo
vrijwel is gedecimeerd, wat de vogelbescherming zo aan het hart gaat, d
zij gratificaties gaat toekennen aan veldwachters en 'jachtopzieners voo
tra, toezicht in de broedtijd. Hierdoor kwam de meeuwenstand binnen enke
jaren weer op zijn oude niveau en veel verder zelfs. Op de duur groeide
kolonie aan tot vele duizenden, wat fataal werd voor de weidevogels,
hun broedplaatsen gingen mijden. Vooral de jonge hergeendjes moesten he
ontgelden. Nu werden maatregelen genomen tegen de meeuwen. Ze zijn than
veel mogelijk op een overzichtelijk terrein gelocaliseerdIn de voorzon)
trekt deze meeuwenkolonie enorme belangstelling van natuurliefhebbers
Je zilvermeeuw behoort hij het Schouwse duingebied.
r a
Vijverberg.
in verhand met plaatsruimte iets bekort)
De penningmeester verzoekt beleefd vóór 1 november betaking van de con
butie op zijn girorekening no. 59368.
Het innen per postkwitantie vergt veel tijd, terwijl de kosten hieraan
steed heter aa,n de vogelbescherming zelf ten goede kunnen komen.
(Dijkt U dus even na, of U nog moet betaken. De secure penningmeester 2
het U laten weten, als IJ tweemaal betaald hebt)
IN
A
t
1/
I
E
r
