- 5 -
en muggen. Nu, dacht ik toen, dan hen je toch niet zo slecht als de
mensen zeggen.
Tijdens een kerkdienst in Zoute lande het ik eens een dominee de mussen
zondige dieren horen noemen. Die man moet wel hittere ervaringen met
mussen he then opgedaan, bovendien wist hij waarschijnlijk ook niet, dat
mussen ook wel eens nuttig zijn h.v. in de tijd, dat ze kleine jongen
hehhen. Ma,a.r ook als ze geen jongen hebben eten ze wel schadelijke insec
ten. Het vorige jaar had ik in mijn tuin een bed prachtige China asters,
een lust voor het oog. Er omheen had ik, met het oog op eventuele wilde
konijnen,, fijn kippegaas gespannen, een 30 cm hoog.
Iedere da,g stond ik erbij en genoot van de vormen en kleuren. Maar op
een dag zag ik, dat enkele bloemen aangevreten waren. Dat hebben de mus
sen gedaan, was het eerste wat ik dacht, want zo zijn we dan. Toen echter
een dag later enkele bloemen en knoppen slap hingen, bekeek ik de zaak
wat nauwkeuriger en wa,t ontdekte ik? Rupsen! Vrij lange groene rupsen
met een paar bruine lengtestrepen. Ik kende ze niet, ik begreep ook
niet van welke vlinder ze konden zijn, want de vlinders die er vlogen
hadden andere rupsen. Wat vlinderboe ken na,gekeken, maar ik kwa,m er niet
uit
Het waren dus niet de zondige mussen, die dit geda,a,n hadden. Ik zocht
het he'le bed af en vernietigde de rupsen. Aan het eind van de midda,g
zat ik voor het raam te kijken naar de asters. Ik haalde mijn kijker er
bij. De mus dook in de bloemen en kwam met een rups in zijn bek te voor
schijn. Die da.g at hij er zes en ik dacht nog wel, dat ik de planten zo
goed afgezocht had. Dit herhaalde zich iedere dag, zo om een uur of vijf.
De mus ging het hele a,sterbed rond. En hoe ik ook overdag naar rupsen
gezocht had, hij vond er altijd wel een paar. Tenslotte was er werkelijk
geen rups meer over. Toen het zover was, had ik er een paar in een potje
gedaan. Die hebben zich daar verpopt en nu is het wachten op de vlinders,
die daa,ruit zullen komen.
Zo ziet U dus, mussen zijn niet alleen maar schadelijk. Ze hebben ook hun
nut. Zelfs mussen.
Bij mij in de tuin mogen ze dan ook in alles hun gang gaan. Maar ik houd
ook geen kippen en verbouw geen gra,an.
Haamstede, maart 1965. JJ.v.Schaick.
Westenschouwen, 1 april 1965
Primeur in Zuid Nederland, Na.tionaal-Wildpark-Reservaa.t
Het ma.g algemeen bekend heten, dat wij in ons land twee nationale wild
parken bezitten, te weten "Het Park de Hoge Veluwe" en het gebied van-
de Kennemerduinen. Het eerste is beroemd om zijn roodwild, zijn kapitale
herten, z'n vele reeën, wilde zwijnen, moeflons.
Het duinterrein in het oude Kennemerland herbergt niet zo veel grote
dieren, doch biedt voor vele tienduizenden een belangrijk genot, het ge
voel van uit te zijn, vrij in een groot terrein met speelvijvers, campings
en natuurs-choon.
Thans heeft een grote havenstad, die vele belangen op de wereld heeft
en ook op Schouwen, het oog geslagen op Staatsgronden alhier. Na rijp
beraad en na vele bijeenkomsten met diverse deskundigen is men thans be
sloten een deel van de levende have van Blijdorp na,a.r hier over te bren
gen.
Omdat de kop van Westelijk Schouwen nog duizenden hectaren grond bevat,
is men dan ook unaniem van mening, dat een bescheiden reservaat van
ruim 100 ha. er best !ia.f kan".
Hiermee wil volstrekt niet gezegd zijn, dat dit nieuw te creeëren reser
vaat verboden terrein wordt. Integendeel! Sinds enige tijd zijn de natuur-
gidsen druk aan het omschakelen, geïnstrueerd door ervaren en in dienst
vergrijsde oppassers van Diergaarde Blijdorp.
Alvorens de nieuwe bewoners aan U voor te stellen, ka,n het voor de vele
liefhebbers van "Het Domein" nut hebben, even de situatie uit de doeken
te doen, van de terreinen, die in het vervolg (en zeer binnenkort) voor
U niet meer zij vrij zijn, omdat door een stevige 2% meter hoge afrastering
een doelmatige huisvesting wordt gegeven aan viervoeters, reptielen en
vogels.
Met het oog op het waterwingebied is men overeengekomen, dat aan de zee-
