- 4- - ben ook wat visdief j,es gebroed, maar ook hun aantal- loopt jaar op jaar 1 rug. Dwergsterns hebben we dit voorjaar als broedvogel niet meer gezien, In het duingebied misten we de grauwe en/of bruine kiekendief. Ransuilei hebben gebroed te Renesse en in de Domaniale bossen. Het aantal broedent kuifeendjes neemt in de duinstreek toe. Ook de wintertaling nam als bro<e vogel in aantal toe. Met zekerheid kan worden gezegd, dat aan de Noordte van. Schouwen de zomertaling heeft gebroed. In ons nummer van september a.s. hopen we de broedresultaten op elk d broedterreinen uitvoeriger te kunnen vermelden. De notenkraker, waarvan reeds in ons maart-nummer melding werd gemaal dat op Schouwèn-Dpiveland exemplaren overwinterden, hebben zich in gerit aantal ook dit voorjaar laten zien. Met zekerheid kan worden aangenomen, dat te Renesse een paartje tot broeden is gekomen. Op 4 juni j.l. zag me v.d.Hoeven aldaar in haar tuin een jonge notenkraker. Ook de heer Kriste te Renesse zag een jong exemplaar in zijn tuin en wel op 7 juni. Bezitters van onze vogellijst kunnen deze aanvullen met onder vlaamse gaai te vermelden "notenkraker" B. 3 Over meerdere waarnemingen van notenkrakers wachten wij gaarne berichten 3 Dode roofvogels j Wij ontvingen een rapport over het onderzoek naar de doodsoorzaak van roofvogels en uilen in Nederland in de winter van 1968/1969, samengestel door de heren J.H.Koeman, J.A.J.Vink en J.J.M.de Goeij. Van groot belang voor dit onderzoek was zeer zeker het werk van ons lid, de heer J.Chr.We j- de Swart uit Middelburg. Dit rapport zal worden gepubliceerd in "Ardea" r de titel "On the causes of the mortality in predatory birds and owls in - Netherlands in the winter of 1968/1969." Vooruitlopend hierop mag reeds worden gezegd, dat organische kwikverbindingen ook een belangrijke oorzaa van vogelsterfte bleken te zijn. RAVEN Het is nog geen halve eeuw geleden, dat ook in Nederland raven als tr vogels voorkwamen. Deze grootste kraaiesoort is echter sedert 1927 in Ne i land uitgestorven. In dat jaar werden in de buurt van Millingen de laats i exemplaren in ons land gezien. In de tweede helft van de 19e eeuw kregen de raven in Nederla,nd een slechte naam, zij zouden schadelijk zijn voor de jacht! Dit heeft er toe ge leid, dat de raven met honderden werden neergeschoten. De slachting was rigoreus dat de raven, die deze intensieve bestrijding overleefden, in oo. lijke richting ons land verlieten en daar niet meer terugkeerden. In Noor: Duitsland vonden ze een veilige broedplaats en daar hebben zij zich in st kunnen houden. Teneinde te trachten de raaf wederom als broedvogel in om land te krijgen, hebben biologen, verbonden aan het R.I.V.O.N. te Zeist, veel moeite getroost een in 1966 van de regering van Sleeswïjk-Holstein t geschenke gekregen klein aantal jonge raven in ons land weer vaste voett doen krijgen. In grote omrasterde ruimten diep in de bossen op de Veluwe, ue vogels opgekweekt. Er zijn dit jaar tekenen, die er op wijzen, dat het' broeden zal komen en dat de eerste jonge raven - na lange tijd - weer in' derland geboren worden. Het is de bedoeling dat t.z.t. jonge raven in de natuur zullen worden losgelaten. Wie echter in de toekomst raven wil ziei zal toch naar de Veluwe moeten reizen. De raaf zal in de vrije natuur in! huidige Nederland moeilijk aan de kost kunnen komen en de vogels zullen zi moeten worden bijgevoerd. De raaf is van nature een "aaseter" en kadavers liggen nu eenmaal in ons land niet meer voor het grijpen. In een streek de konijnenziekte heerst zouden raven nog wel aan de kost kunnen komen. Dj ziekte is echter de laatste jaren telkens teruggekeerd en veel wilde kon; zijn dan ook nergens meer te zien. Waar een ravenpaar zich gevestigd heeft, komen in wijde omtrek geen kri meer voor! Een gunstige bijkomstigheid voor landbouwers en ja,gers. Adreswijziging Het komt nog herhaaldelijk voor, dat leden van de Vogelwacht, die verte zijn, daarvan geen bericht doen aan de secretaris van de vereniging. Het i volg hiervan is, dat verzonden "Sterna's" als .onbestelbaar worden terug vangen. Een en ander geeft niet alleen aanleiding tot vertraging in de oi vangst van het verenigingsblad, maar het brengt ook extra kosten mee. Bij verhuizing dus gaarne een kaart "adreswijziging".

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1969 | | pagina 4