- 7 -
die jaren de school te Haamstede bezocht nam dan wel eens een paar takjes
heide mee voor de onderwijzeres, geplukt bij het puin van het huisje.
Tijdens de tweede wereldoorlog maakte de Duitse militaire bezetting
niet ver van "Biesterveld" een "schijnvliegveld". Massa's camouflagemate
riaal (waarin o.a. struikhei was verwerkt!werden gebruikt en een opslag
plaats van dergelijk materiaal kwam nabij de plaats waar nu de Biestervelds-
weg van de Vroonweg aftakt. Op verschillende plaatsen werd op militaire
wijze in het terrein geknoeid. Mogelijk werden hier en daar zoden afgespit
en er vielen wel eens bommen die andere zandlagen boven brachten. Was het
niet logisch om de grote "explosie" van struikhei te wijten aan militair
gedoe in de bodem plus de aanwezigheid van zaadjes in de camouflage? Lang
dachten we dan ook op deze wijze het ontstaan van onze heide te kunnen
verklaren.
Tot we nog niet zo heel lang geleden via een la
tere eigenaar van deze vroongronden (de heer A.Hanse,
rustend landbouwer te Haamstede in kontakt kwamen
met de heer H. P.Verton te Haamstede, oud leraar Land-
bouwhuishoudscholen. Deze vertelde dat hij al vanaf
ongeveer 1932 herhaaldelijk had geprobeerd door het
uitplanten van kleine polletjes struikhei,meegebracht
uit Noord-Brabantop de plaats waar nu het "heide
veld je" ligt, deze vegetatie te doen ontstaan. Hij had
echter nooit succes op deze pogingen gezien. Totdat
oorlogshandelingen op 17 september 1944 hem toevallig
temidden van jonge heide deden terechtkomen. Het was
de eerste dag van de luchtlandingen bij Arnhem. Ben
groot deel der aldaar te droppen troepen zou des mid
dags via Schouwen worden binnengevlogen(Schouwen was
in het oog der geallieerden een zwakke schakel in het
Duitse verdedigingsstelsel). Als voorbereiding werden
verschillende wegen en ook het pompstation voor de
Waterleiding in de voormiddag gebombardeerd. De heer Verton bevond zich
op weg naar "Biesterveld" en moest voor rondvliegende scherven dekking
zoeken in het terrein. Toen het bombardement was geëindigd ontdekte hij de
heide Zijn destijds gedane aanplantingen hadden dus toch succes gehad. Al
dus de mening van de heer Verton.
Het is ons bekend dat de meningen van plantenliefhebbers over het
onsstaan van de "Schouwse heide" nog steeds variëren. Het lijkt het beste
de verklaring -te zoeken in een samengaan van enige faktoren, die we hier
samenvattend nog even opsommen:
a. De voor de groei van struikheide nodige "arme grond" kwam aan de
oppervlakte door militaire afgravingen en bommen.
b. Zaad kan afkomstig zijn van camouflagemateriaal, polletjes door de
heer Verton geplant, en misschien zelfs van de op 300 m afstand
groeiende. 3 m2 oude planten. Zaadjes van hei zijn slechts 0.1mm
groot en worden door hun vorm makkelijk door de wind verspreid.
Ter bekrachtiging van het onder a genoemde kan nog worden ge.wezen op
de jonge ontwikkeling van enkele meters struikhei, ongeveer 1 km verder
naar het noorden, aan de slootkant langs de Vroonweg, juist waar in het
slootkantprofiel de "arme grond" werd doorsneden ontwikkelden deze plan
ten zich bijna op een rechte lijn!
Ad b. mag worden opgemerkt dat kennelijk het "camouflage-zaad" toch
niet mag worden weggedacht. Want op andere plaatsen in de Schouwse West
hoek, waar eveneens met camouflage-materiaal werd gewerkt tussen 1940 en
'45, vonden we ook al struikheide. Genoemd kunnen wordens Niet ver van
hotel "Haamstede - Vliegveld" en aan het begin van het voetpad dat van de
