DaeiWn dc Middellandse Zee zagen wc een heel ander
klourcnpatroon dan in Brctagno. Hier -gaf do rode zeester
kleur af. Na 15-20 meter diepte verdwenen de gele en rode
kleuren. Zonder kunstlicht waren het grijstinten. 55 meter
diep zagen wc gele gorgonon.
Op naar Israël, de Rode Zee in, net dc kalkstenen ko-
rr.alskeletten. Als echter do aandacht wordt getrokken naar
het fluorescerende vlo^.s van de enorno doopvontscholp, pas
dan wol op het vuurkoraal dat etterende wonden veroorzaakt.
80 motor diep werd gedoken naar hot zwarte koraal, waar dc
Mohammedanen bidkettingen van maken.Dc papogaaivis knabbelt
er aan het koraal, waarvan over 7 km 4Ö0 soorten voorkonen.
Dr. .r ontmoetten wc ook oen 1-|- meter lange zee-komkommer
Tot slot richting Amerika, naar Cuba met Engolvissen
ynn een halve motor, varkonsvisscn, waaiergergonon en beker-
sponsen, waarin vele dieren leven. In oen f5 meter grote be
kerspons werden eens 20.000 dieren gevonden. Hersenkoraal
met messcherpe richels en vlind_rvissc-n, die altijd met twee
ën bijconzwcrauon,vormden hot slot van deze prachtige lezing.
Red.
SAEFTINGB
Zaterdag 17 april 1971 trokken ongeveer 30 leden van onze
"Natuur- en Vogelwacht" naar het Verdronken land van Sacf-
tingc, waar zij werden rondgeleid door dc gids en beheerder
van dit gebied, de heer v.d.Zando. Begeleid door een humo
ristische uitleg trokken de deelnemers langs dc grens van
het Vlaamse ailluviur.i met prachtige bosjes en riotplasscn
naar het buitendijkse, 3500 ha. grote schorrcgcbicd. In dit
.bied, v/aar Wcetorscholdc verdwijnt on de zeeschepen ov^r
eet schor lijken te varen worden tal van vogelsoorten waar
genomen. Lcgsols van de kluut on kievit waren al aanwezig.
Vclo meeuwen, boeiende groepen kemphanen en kunstige zweef
vluchten van dc kiekendieven eisten om beurten dc aandacht
op.
Saeftinge, een uniek natuurgebied, waar de mens zich klein
voelt en dc contouren van een dreigende industrie zich uit
strekken aan dc horizon van Antwerpen. T,
Het meest absurde is, dat de mens er vermoedelijk wei in
zal slagen zichzelf uil te roeien, maar niet de schadelijke
insekten. (Dr. Briejèr in „Het verstoorde evenwicht")
33-71
