De PAPSGAAI DUIKER (lil) NESTEN 'HER DIST AANWEZIG. In ons land zult U tevergeefs naar de nesten van deze kod dige vogels zoeken. U moet een eindje van huis, want hun kolonies -nu eens kleine, dan weer enorm grote gemeenschap- pen- bevinden zich onder andere langs de kusten - en de er voor liggende eilanden en eilandjes - van Groot Brittannië, en Ierland; de (fjorden) kust van Noorwegen; Uslands Spits bergen, Groenland, Nova - Zembla, alsmede de noordoostkust van Noord-Amerika, Labrador en New Foundland. Daar zoeken de vogels naar geschikte hellingen met een uit zicht over de wijde open zee en dan bij voorkeur plaatsen die bezaaid zijn met steenklompen en rotsblokken-In de veenbodem graven ze nestgangen, die in lengte kunnen variëren van één tot twee meter. Soms zijn ze zo in dit graafwerk verdiept, dat men ze zonder meer kan pakken. Hoewel men dan niet zel den van de koude kermis thuiskomt, vooral als men de die ren met de blote handen grijpt. Een zeepapegaai - zoals de papegaaiduiker ook wel wordt genoemd - kan namelijk met zijn scherpe nagels krabben als een furieuze wilde kat. Hebben ze toevallig een plekje uitgezocht waar konijnen le ven, dan nemen de vogels niet zelf de moeite om een gang te graven, maar zetten ze de rechtmatige bewoners zonder vorm van proces "buiten de deur". Men heeft wel gezien dat een konijn uit zijn hol kwam stuiven, terwijl een papegaaiduiker hem met zijn wanstaltige snavel aan het staartje vasthield! Ook worden door pijlstormvogels gegraven gangen wel benut, evenals natuurlijke holen, gaten en spleten. SI,ECHTS EEN EI Aan het einde van de "tunnel" wordt de toekomstige kinderka mer in gereedheid gebracht, door deze te stofferen met wat gras, stro, zeewier en een paar veren.In de meeste gevallen wordt slechts één ei gelegd, maar er zijn wel eens legsels van twee eieren gevonden. U weet misschien dat vogels die in holen broeden, witte, al thans lichtgekleurde ongevlekte eieren leggen.Ze hebben im mers geen protectiekleur nodig en zijn zonder zo'n kleur in het donkere hol door de oude vogels beter te zien, zodat stuktrappen niet zo gauw plaats vindt. De papegaaiduiker vormt echter een uitzondering op deze regel, aangezien zijn witte eieren hier en d.,ar vaak lichtbruine vlekjes vertonen, die soms aan de stompe pool een soort kransje vormen.Is het wellicht zo dat deze vogel nog niet zo heel lang -evolutio nair gesproken uiteraard - onderaards broedt 62-71

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1971 | | pagina 4