ver race gu lopen om weinig voedsel te krijgen. Jacht is^e enige mogelijkheid om de reestand goed en op peil te houden,maar dan moet die jacht ooi: goed voorbereid u-orden. De aanwas van een bestand is normaal 30;t. Indien er bijv. 10jt> val wild is, aan zal ongeveer 20'c afgeschcten moeten worden.Cm dit vast te stellen en om te weten te ko men welke dieren er afgeschoten moeten worden, vindt tel kens een uitgebreid onderzoek plaats door faunabeheer. Jachtopzichters vertoeven wekenlang in het veld waar ze notities maken. Aan de hand van deze gegevens zullen de afcohotvergunningen worden verleend. Deze selectiejacht is opengesteld van 1 juni tot 30 sep tember. Eet begin op 1 juni heeft tot taak, om voorde bronst de zwakke bokken af te schieten, zodat slechts de goede bok en voor het nageslacht zullen zorgen. Ze worden gedood met een kogelschot en aan de wapenen en de munitie zijn weer de nodige voorschriften verbonden. In de hierna gehouden diskussie kwam nog het volgende ter sprake; De heer Veringmeijer merkte op dat de reeën een bepaalde voorkeur hadden voor jonge larixen en rozen, bij het foura- geren op het landgoed C-adraDe heer van Sluijs deelde mee dat voorkeur niet alleen op landgoederen voorkwam maar ook in dc vrije natuur, waar vooral de in het duin verwil derde fruitbomen de voorkeur genoten. De hoer Karper deelde mee, dat hij in mei een ree gedurende vrij lange tijd aanhoudend had horen "blaffen", waarvoor hij geen verklaring kon geven. De hear van Sluijs zei dat dit geluid vermoedelijk het schrikgeluid was, dat bestond uit een hard stotend geluid - meestal herhaald, dat bij de bok- Ln tooi bleef. Vlucht was volgens de spreker niet altijd direkt nor dig, omdat een verstoorde hok hem ook eens lange tijd uit had staan schelden. Dg herhaling van deze scheldpartij door de spreker werkce enorm op de lachspieren. De lezin^ werd verduidelijkt met door de heer van Sluijs meegebrachte ge weien en een onderkaak met tanden van een ree. Red. NATUURt "Alle natuurgebieden hebben één ding gemeen; "Om se in stand te houd.n is iedereen onafgebroken no-1' "dig, maar één mens kan ze in één keer afbreken. 13/72

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1972 | | pagina 15