J.P.C. BOOT
bil het afscheid van een voorzitter.
Ba het vertrek van Lcu van Santen Kolff in 1959 moest de
vogelwacht het weer eens een tijdje zonder voorzitter doen.
De schrijver dezes en J.P.C.Boot namen deze funktie waar.
Op de jaarvergadering van '59 in Burgh legde ons oudste
lid Piet Verheek (thans 86 jaar) uit Zierilczee, de verga
dering toen de vraag voor: "Kunnen we de heer Boot niet
hij acclamatie benoemen?
In zulke gevallen is snol reageren een eerste vereiste.
Doe je dat niet, dan word je zogezegd "overklapt"! Bu,
zo verging het ook Boot. Bog altijd ben ik blij met dié sug
gestie en voor dat handgeklap.
Het besef voor gerichter milieubeheer brak door,
de natuurbeschermingsgedachte had de wind mee, op Schou
wen sprong onze Vogelwacht ervoor in de bres. Het voor
zitterschap was toen geen erebaantje (dat is 't trouwens
nooit geweest). Er was voor alles lokale kennis en ver
trouwen van de mensen nodig, beide eigenschappen bezit
Boot in hoge mate Geboren en getogen in de mooie west
hoek van Schouwen, verruimde hij zijn kennis op de H.B.S.
te Zierikzee. Bauwo kontakten, later overgaande in vriend
schappelijke banden mot zijn leermeester Vijverberg stimu
leerden zijn natuurkennis, ofschoon hij deze ook al van huis
uit had meegekregen van zijn vader, oen landbouwer, die
zijn tijd ver vooruit was, zelf één en al natuurliefhebber
en deskundige op het gebied van do streekhistoric
Boot was al voor de oorlog medewerker van de Plan-
tenziektekundige dienst en jaren correspondent van het
huidige R.I.B. als medewerker aan de inventarisatie voor
vlinders (via do ned.entomologische vereniging). De tijd
schriften Batura, de Levende Batuur, Het Vogeljaar en
diverse kranten namen graag stukken van zijn hand op.
De afgetreden voor
zitter was altijd oen
boeiend verteller en
word daarom een veel
gevraagde en geliefde
spreker voor diverse verenigingen. Hij bracht zijn lezin
gen op een prettige manier, verlucht met dia's.
Do namen als "Schouwens Schoonheid", "Bewoners van
de Inlagen", "Schouwens Vesthock", "Luctor et Emergo en
Zwerven door Schouwen-Duiveland", waaronder hij en van
don Berge hun voordrachten brachten, liggen bij velen nog
vers in het geheugen.
Deze lezingen, meer dan 500 in getal, worden onclor
51/73
