natuur ontmoet, nieuw voor je is). Het was in 3.918
en ik dank de kennismaking met de kievitsbloem aan
mijn toenmalige buurjongen en vriend, nu wijlen
L.P. v. d. Zandevan de huidige dokter L. J.-v. d. Zande
te Nieuwerkerk. Iedere schooldag gingen wij samen
tweemaal van de Meeldijk naar de school in Haamstede.
Door één van die toen schilderachtige zandwegjes
waarvan de sloten en zijkanten gezegend waren met
een uitbundige wilde flora, "de" Sluispad. (vreemd,
waarde lezer, maar van generatie op generatie spreekt
de echte Haamstedenaar van "de" Sluispad en nooit
van de taalkundig misschien juistere benaming "het"
Sluispad. Op de weg naar en van school heeft v.d.
Zande tot in den treure mijn plantenliefhebber-ij
moeten meemaken. Tot hij eens ongeveer zei: "ik weet
bloemen te staan, die wij hier in de Sluispad nooit
zier"':' Dat zat zo: v.d. Zande had in die tijd groot
ouders wonende nabij het gehucht WestenschouwonEn
vrijwel iedere Zaterdag ging hij vanaf de Meeldijk
erheen. Dwars door Burghambacht (de polder Burgli en
WestlandGrotendeels ging de tocht stok-over-blok,
met sic cms zelden een stukje weggebruik. Middenin
de polder ook door een perceel weiland. En daar stenden
ze! Volgens Vaders Floras kievitsbloem-u;. Toen
v.d. Zande me er bracht, waren er ".vel een paar honderd
planten. Verspreid groeiend over ca.2500 mi van het
wei land.
Nog vele jaren nadien bezocht ik in d. bloeitijd der
groeiplaats. Ons in 1965 overleden bestuurslid en ere
lid J. Vijverberg heeft er, ik meen in 1922, foto's
vnn gemaakt voor een door een of' andere fabriek uit te
■even jjlantenalhun. In de derxiger jaren zijn ze ver
dwenen. Een gerucht wil, dat iemand ze xoen eens alle
maal heeft uitgespit om in zijn tuin te planten. Dit
gerucht; heb ik niet meer kunnen nagaan. Veeleer is aan
te nemen dat veranderingen in het gebruik van het be-
wijste peroeeJ weil&tirl dp ■nnn^r1 ^jgy/citcLcïi..
Dtt is ok wel in overeenstemming met de mededecling vhT
de laatste eigenaar van het perceel,M.J. Dalebout, thans
in het rusthuis Duinoord te fjaamstede. Deze vertelde
mij, dat de wei vroeger altijd in de voorzomer werd ge
hooid en nadien pas beweid met vee. Later is dit ver
anderd en werd ook steeds meer kunstmest gebruikt. De
nrairivan het weiland was "Dankerswekken naar het
gelijknamige wekken dat er op uitliep. 69/74
