januari 1974
Haven ZZ 8 Brouwershaven
•+-
BE NATEBKEKKZIEKTE
door N.Janse.
Sedert een aantal jaren wordt één van de belangrijkste wil
gensoorten van ons land, de Schietwilg (Salix alba L.)
door een zeer ernstige bacterie-aantasting bedreigd.
Hoewel deze ziekte - bekend geworden als de watermerkziek
te - reeds sedert 1924 in Engeland bekend is door het
voorkomen in de bekende "Cricketbatwilg" (Salix alba c.v.
calva) en toendertijd reeds door Bay werd onderzocht en
beschreven als "watermark-dixase" en ook in Nederland al
in 1932 door E.J.Lindeijer werd beschreven in het proef
schrift "Be bacterieziekte van den wilg veroorzaakt door
Pseudomonas saliciperda N.heeft deze kwaal de laatste
jaren in Nederland een omvang gekregen, die in zekere
mate vergelijkbaar is met de catastrofale iepziekte-explo
sie uit de dertiger jaren. In elk geval is mede door de
watermerkziekte de belangstelling voor de aanplant van
de schietwilg en van enkele daarvan afgeleide klonen en
selecties als Salix alba c.v. calva en S.alba c.v. liemde
sterl afgemomen. Bit is bijzonder jammer.
Bij een onderzoek bleek dat de bacterie Pseudomonas
saliciperda pas optreedt in takken, die tenminste vijf jaar
oud zijn. Bit wil dus zeggen dat de gevreesde ziektever
schijnselen pas optreden in bomen die tenminste acht tot
tien jaar oud zijn.
Zowel de uitwendige als de inwendige ziekteverschijnselen
zijn in zekere mate vergelijkbaar met het optreden van de
iepziekte. Be uitwendige acute ziektesymptomen manifeste
ren zich doorgaans tussen mei en het begin van de herfst;
aanvankelijk verwelken de bladeren, die dan verdrogen en
bruin verkleuren. Baarna verdrogen de twijgen, takgedeel-
ten gehele takken en tenslotte gedeelten van de kroon.
De inwendige verschijnselen van deze ziekte zijn zeer ken
merkend. Aangetaste twijgen van oudere takken vertonen
in de groeiperiode op het dwarse snijvlak een sterke sap-
18/74
