de Grauwe Klauwier.
Laat ik eerst mededelen, dat zolang ik in "Böeije's Bos:'
heb gewerkt, er ieder jaar vlakbij in het aangrenzende
deel van het duingebied "Het Zeepe" een paar Grauwe
Klauwieren broedde. Zeer zeker zal dit ook al jaren
voordien het geval zijn geweest. "Boeje's Bos", werd
omstreeks 1900 ontgonnen. Het ligt onmiddellijk ten
noorden van de dorpskom van Burgh. In 1926 werd mijn
vader eigenaar en sindsdien kweekten wij er bloembollen
en later werd het boomgaard. Sinds 1973 valt het onder
de dorpsuitbreiding en wordt er gebouwd.
Destijds broedde het klauwierenpaar altijd in de doorni
ge duinpannen ten noordoosten van het "huusje van Saar-
tje". Nabij de plaats dus waar de Zandstraat zich oplost
in het duingebied. Dikwijls zagen we de fraaie vogels
op zoek naar voedsel (veelal insekten) op palen van de
afrastering of op een hoge doda tak, soms ook in de
kwekerij. Ze toonden zich helemaal niet schuw!
Opvallend nu dat het klauwieren broedgebied zich om de
een of andere reden in de loop der jaren (van vader op
zoon?) wat oostwaards heeft verplaatst. Want al enkele
seizoenen schijnen ons huis en tuin te behoren tot het
fourageergebied! Dat wij wel eens buiten zitten schijnt
de vogels niet te hinderen! Zij "werken" gewoon door.
Toegegeven dat mijn vrouw en ik, vooral als we buiten
zitten,ons rustig gedragen.
Op 12 mei van dit jaar zag ik "het" klauwierenpaar
weer terug. Ditmaal in een klein bosje in de duinen,
op nauwelijks 30 meter van ons huis. Het bos jeongeveer
100 m2 oppervlak, bestaat uit een ondoordringbare
mengeling van liguster, kruipwilg, braam en egelantier
en wordt geflankeerd door een wat hoger opgaande lijster
bes en een appelzaailing. Vanuit de slaapkamer hebben
wij er een mooi uitzcht op. Iedere morgen, tijdens het
scheren,keek ik dan ook geregeld uit of "ze" er nog
waren! Dat bleek inderdaad het geval. Merels en andere
vogels, die argeloos even wilden landen, werden door
de in de lijsterbes op uitkijk zittende mannelijke vogel
35/75
