•zonnestralen te kunnen opvangen. Een leuk gezicht!
We konden daarbij vaststellen
dat er drie jongen waren.
Vanaf 3 juli. verlieten
ze het bosje overdag
voor kleine uitvluchten flBRKjiè j
naar naburige bosjes of fa
struiken, waarbij ze nog -x,
wel door de ouders werden ^in
gevoerd.
En 's avonds zagen we ze
nog altijd weer terug in
het broedbosje.
Blijkbaar om er de nacht door te brengen.
Op 14 juli hadden we het laatste contact met de tijde
lijke buren! De mannelijke klauwier zat toen met twee
jongen boven op een wat verder staande meidoornstruik.
Als alles voor onze klauwieren gunstig verlopen is,
dan zijn ze nu al weer onderweg naar hun winterverblijf,
het verre Afrika!
Uitkde in "Sterna" opgenomen broedgegevens der laatste
jaren zien we de Grauwe Klauwier alleen nog vermeld
dithet..duingebied. Vijverberg beschreef in "Van Diverse
Pluimage", echter ook waarnemingen elders in het werk
gebied onzer vereniging. Ik citeer: "vroeger zag ik
hem jaren achtereen op den telegraafdraad vijf minuten
van mijn woning af." (Dat was dus bij Noordgouwe). Ver
der een broedgeval waarvan hij foto's maakte -in een
stillen, weinig beganen, landweg, een kwartier gaans
buiten Zierikzee.-(Ik meen me te herinneren dat dit de
Korte Blokweg was. Voorts schreef hij: "Ik ben er b.v.
zeker van, hem eiken zomer aan te treffen in de mei
doornstruiken achter Burghsluis". Op 20 juni zag hij
daar zelfs twee mannelijke vogels! De broedplaatsen bij
Burghsluis herinner ik me heel goed. Er stonden daar
langs de weg bij de haven naar de Meeldijk meidoorn- en
ligusterstruiken, terwijl een vlakbij gelegen weiland
omzoomd was met meidoorns. Ook zag ik de klauwier in
de jaren rond 1930 dikwijls in de meidooms onder aan
37/75
