25
overal zag ik dozen, 'n soort van houten ledikantje zon
der poten, bewoond door een paar futen, in de gang hok
ken met daarin: grote wulpen, IJslandse tureluurs, schol
eksters, meerkoeten, waterhoen en waterral, kooien
met koperwieken, zanglijster, mus, tortels en in de -
keuken, schrik niet: 'n stelletje reigers! Zelfs de schuur
was niet onbemand: daarin bevonden zich 'n zwaan met
gewrichtsontsteking en nog een, die slachtoffer was ge
worden van de olie. Verder in de tuin nog 'n mengel
moes van grauwe gans, eidereenden, meeuwen, oude
bergeend, wilde eenden en wat kippen. Alles krioelde
gezellig om een grote vijver en om de etensbakken.
Over eten gesproken, zodra ik wat meer bij mijn po
sitieven kwam, werd m'n snavel in een bakje met slob
ber gestopt. Voorzichtig proefde ik ervan, mmm, niet
gek, wel 'n ander smaakje dan ik gewend ben, maar
honger maakt rauwe bonen zoet. De slobbermaaltijd be
vatte ochtendvoer van de kippen, rauwe havermout en
cyclovit (antibioticum met vitaminen). Nadat ik wat ge
smikkeld had, mocht ik de nacht doorbrengen in één
van die kartonnen dozen. Er lag lekker stro in, de bo
venkant werd afgesloten met 'n synthetische jutezak
(van aardappelen uit Zeeland) en toen werd de warmte-
lamp erop gezet. Nou, dit hotelletjes beviel me wel!
Misschien komt het doordat er zoveel andere vogels in
de kamer waren of misschien doordat (ik kon m'n ogen
niet geloven) 'n haas en 'n hond samen in één mand
sliepen of samen op schoot bij de heer des huizes
sprongen als hij kaas uit 't vuistje zat te eten, dat ik
me direct op m'n gemak voelde. Ik kreeg warempel
zin m'n bergeendenleventje van een wat zonniger kant
te bekijken! De bak met slobber smaakte me hoe lan
ger hoe beter en ik proefde er nu zelfs klein gesnede
rauwe vis in.
'n Week later kreeg ik er 'n soortgenoot bij, iets ouder,
maar toch nog een jongeling. Hij was eerst bij zijn vin
der in huis gebleven en was dus daar ontdooid en opge
knapt. Alleen het feit, dat hij magertjes bleef, deed hem
hier op mijn adres belanden. Beiden kregen we 'n worm
pilletje in de keel geschoten (Spartakon) en ja hoor, 't
leverde resultaten op. We mochten fijn de tuin in en de
